23 Mayıs 2013

Yara İzi.


Her yaranın bir hikayesi vardır değil mi? Ve her yara iz bırakır. Yanılmayın, derin yaralardan bahsetmeyeceğim. Görünen iz bırakan yaralardan konuşmak istiyorum.
An gelir, vücudumuzun herhangi bir yerindeki o yara izi gözümüze takılıverir. Gülümsetir çoğu zaman. Çünkü o yaraların çoğu çocukluktan kalmadır. Kimbilir hangi yaramazlık esnasında işler ters gitti de, oluştu o yara.
İzini yoklar, anın gelir aklına.
Ama bazen hatırlamazsın işte. Yorarsın beynini, yoklarsın her anını ama yok, o yaranın nasıl olduğuna dair hiçbir şey yoktur hafızanda.
İşte tam da öyle bir andayım bende. 
Günlerdir sol kolumdaki yara izine bakıyorum ve hatırlamaya çalışıyorum. Oyuk gibi bir yara izi var, bileğimin hemen üstünde, üst tarafta. Böyle iz bıraktığına göre derin bir yaraydı herhalde diye düşünüyorum. Ama nasıl olduğuna dair en ufak bir fikrim yok. Hatırlasam ne iyi olur. Sanki şimdi eksik o yara. Hatırasız kalmış, geçmişi silinmiş gibi.
Sağ yüzük parmağımdaki yara izini hatırlıyorum ama. Tam olmasa da. Yani şimdiki haline bakınca, o parmak nasıl kopmamış diyorum. Tırnağın ucundan itibaren, yarım daire şeklinde bir iz. Parmağın şeklini bozmuş. 
Bu yazıyı evde yazıyor olsaydım, resmini çeker, eklerdim de, akşama eklerim artık. Parmağım görücüye çıksın.
O gün, nasıl kesildiğini hatırlamıyorum ama parmağıma pamuğu iple bağlayıp sokaklarda ablamla, annemi aradığımı iyi hatırlıyorum. Yara bandı da bulamadık herhalde. Pamuğu iple bağlamışız. Düşmüşüz yollara. Sonrası yine yok.
Başka öyle yara izimde yok. Galiba çok da yaramaz bir çocuk değilmişim.
Son bir iz gördüm şimdi. Sağ el avucumda. O zamanlar ortaokula gidiyordum ama. Sobanın maşası elimde. Tam olarak niye elimde olduğunu anımsamıyorum ama maşayı tutarken, kıstırıyorum bir şekilde etimi. Artık nasıl kıstırmışsa mübarek maşa, izini bırakmış avucumda. Dokununca hissediyorsun o izi.
Keşke hep böyle yara izlerimiz olsa. Anısı hatırlamaya değer. Hatırladıkça acıtmayan izler olsa keşke sadece hayatımızda...

11 yorum:

  1. Bacağımda 12 dikişlik bir yara var benimde. apandisit ameliyatımın izi var. çocukluğunu hatırlatıyor insana.. bunlar neyse de en ağırı kalp yarası oluyor.
    Yazmaya çalışmış kişi ye sevgiler, ama yazmaya çalışmamış çok güzel yazmış:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ameliyat izleri daha değişik oluyor. Ablamda da var.
      Teşekkürler. :) Elimden dilimden gönlümden geldiğince yazmaya çalışıyorum.
      Eksik olmayın.

      Sil
  2. Benim vücudumda öyle çok fazla yara izi yoktur. Su çiçeği çıkardığımda kalan bir iz var, bi de elimin üstünde fırında ısıttığım şey ısınmış mı diye bakma için elimi fırının içine soktuğumda çok ısınmadan dolayı bir anda elimi çekmeye çalışırken fırının üstündeki kırkırmızı ızgaraya değdi. cızbız yaptım elimi. :)
    haa illa ki vücutta mı kalmalı iz. mesela ben küçükken köyde çok üşümüştüm. Ayaylarımı sobaya dayamıştım. o kadar üşümüşüm ki çorabın sobaya yapıştığını çok sonra farkettim. Yıllar önceden kalan çorap izi hala köydeki evdeki sobada duruyor :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Su çiçeği izi de kalıcı oluyor, evet. Ben çıkarmadığım için, aklıma gelmedi o. :)
      Öyle bende yaktım bir kaç kez ama izsiz atlattım hepsini.
      İlahi, güldüm yani. :D Doğru yani. İzin illa bizde olması gerekmez. Ama cidden fena üşümüş o zaman. O kadar zaman hiç hissetmediğinize göre. İyi ayağınıza birşey olmamış.
      Benim en büyük yeğenim sobaya değip yakmıştı elinin ikisini de. Daha bebekten. Bir elinin avucunda izi kaldı onunda.

      Sil
    2. Hani artık bana siz demeyecektin :)

      Sil
    3. :) Teknik olarak demiş sayılmam. (Direk siz kelimesi aradım da yorumda)
      Tamam demem, alışkanlık işte. Geçer zamanla. :) :)

      Sil
  3. Benim de çocukluğumundan kalma bir kaç güzel izim var. Hatırlamak güzel ama aynı zamanda biraz buruk oluyor sanki. Bende izlerimle ilgili bir yazı yazmıştım. Müsade varsa burda linkini paylaşmak isterim. http://jotkar.blogspot.com/2012/04/kafamdaki-izler.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bilmem, benim çok yok diye herhalde, hüznümde az hatta hiç yok. :)
      okudum yazınızı. Daha önceleri de denk gelip okumuştum ama yorum bu güne imiş.

      Sil
  4. Benim de bir izim var elimde cam parçasından kalma. Çok ilginçtir ki aynı yerde aynı izi olan bir arkadaşla tanışmıştım yakın bir zamanda. Yarabbi galiba kaderimde bu çocuk var dememe varmadı olmadı o iş. :) hehe aklıma gelmişken bahsedesim geldi. :) Yalnız izler aynıydı yerinden boyutuna kadar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) İlginç bir tesadüf olmuş gerçekten. Kısmet artık. :)

      Sil