17 Temmuz 2013

Suçsuzluk Duygusu Bu, Suçluluk Değil...


Suç.

Suçlu.

Suçluluk...

Suç ve suçlunun yanına da ekleyebiliriz duygu kelimesini. Ama suçluluk kelimesinin yanında durduğu gibi durmaz. Ağır basmaz. İç acıtmaz. Değil mi?
Suçu işleyip sonrasında suçluluk duygusu hissetmek insana suçun cezasından daha ağır gelir. Hatta işlediği suçun cezasını çekmemişse daha fazla ağır.
Peki insan bunu kestirebilir mi? Yani suçu işleyeceği vakit sonrasında pişman olacağını hisseder mi? Hissetse yapmaz belki de. Ama o an suç işlemek cazip geliyordur. İnsan suç işlerken hiç pişman olacağını düşünür mü? Düşünüyorsa ve hala yapıyorsa demek ki suçluluk duygusunun ne olduğunu hiç bilmiyor. Sadece suçsuzluk duygusunu biliyor olmalı.
Suç işlemediği için kendini eksik hissederken, suçluluk duygusunun o ağır yükünün altına girmek ona daha fazla cazip geliyor demek ki.
Suçsuzluk ve suçluluk duygusu.
Suçluluk duygusu ileride yine suçsuzluk duygusuna dönüşür mü bilinmez ama suçsuzluk duygusu hisseden insanın elbet bir gün suçluluk duygusu hissedeceği kesindir.
Suçsuzluk duygusu, susuzluk gibi olmalı. Su içmeden geçmez gibi gelir insana. 



 

6 yorum:

  1. Buraya birinin tavsiyesi üzerine girdim, güzel bir yazı olmuş. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgelmişsiniz. :)
      Kim tavsiye etti ki, meraklandım şimdi. :)

      Sil
  2. herhalde ikisini de arada hissederiz.
    yapmamak iyi ama bilemiyo ki insan bazen birini nasıl kırdığını.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yapmamayı dert ediniyoruz. Aslında yapmak daha büyük dert oluyor. Ama işte galiba bilemiyoruz. Ama çoğu kez belli oluyor bence. :)

      Sil
  3. En kötü duygudur bence. Hele ki suçlu olup olmadığından emin değilsen.. Yani "ben mi yaptım" sorusundaki suçluluk "ben ne yaptım" sorusundaki suçluluktan daha çok üzer, acıtır, düşündürür :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet çok haklısınız. İnsan emin değilse daha fena oluyor.
      :)

      Sil