4 Kasım 2013

Kelimeler Sahnede..


Kelimeler birer oyuncu. Bense acemi bir yönetmen. Her biri üstün yetenekli kelimelere acemice oyunlar yazıyorum. Hiç sesleri çıkmıyor, itiraz etmiyorlar. Ne sunuyorsam onu oynuyorlar. Hem de her zamanki yetenekleri ile. Hiç gocunmadan. 
Ben ne kadar acemi ve yeteneksiz de olsam, onlar yetenekleri ile oyunu seyredilir kılıyorlar. Her zaman. Tabi arada öyle kötü senaryolar oluşturuyorum ki, o güzelim yeteneklerini görmek çok zorlaşıyor. Yine de beni bırakıp gitmiyorlar. Terketmiyorlar. İyi ki yanımdalar. Ben onlarla ustalaşacağım. Onların yeteneklerini zamanla daha iyi öğrenip, daha iyi senaryolar yazacağım. Ben ustalaştıkça, kelimelerin yeteneği de artacak. Güçleri çoğalacak. Onlar zaten ben acemi ve yeteneksizken yetenekliydiler. Beni geliştirdikçe benimle daha büyüyüp güçlenecek ve çoğalacaklar. Buna yürekten inanıyorum.

Ben kelimelere güveniyorum. Onları seviyorum. Biliyorum ve hissediyorum ki, onlarda beni seviyor. 

 

10 yorum:

  1. biz öyle sansak da kelimeler kişilerden bağımsız olamazlar hiç. Günlük hayattan kopukturlar belki ama bi tarafımıza sakladığımız "ben" lerdendirler.. belki de aslolan..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bağımsızlar bana göre... herkeste farklı görünüyorlar çünkü.

      Sil
  2. herkes farklı senaryolar oluşturuyor ve onlar herkesin isteklerine cevap veriyorlar..

    YanıtlaSil
  3. kelimeler olmasa biz ne yapardık acaba
    ya bizim gibi çok konuşmak yenine daha çok yazanlar için ya olmasalardı
    onları ustalıkla kullanacağımız günler olur umarım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Olmadıklarını düşünmeyelim en iyisi. :)
      Ustalaştığımız o güzel günleri düşünelim. Hayal edelim, en olmadı.. :)

      Sil
  4. yasiyormusun sen ya

    yasiyormuyum ben ya

    selam olsun :)

    YanıtlaSil
  5. ne güzel sölemişsin.
    ben de katılıyorum sölediklerine.
    :)

    YanıtlaSil