13 Şubat 2014

Kış Güneşi Sevdalısı...

Ağaçlar, saf ve temiz kalpli insanlar gibi. Azcık bir güzellik göster, hemen kanıveriyorlar.
Bu ayda çiçek açmaları da bundan sebep. Yine kandılar o kış güneşine.

Yapma desek, kanma desek nafile. Bu onların tabiatı. Güneşe zaafları var. Ona güzel görünmek istiyorlar, besbelli.

Doğa doğaya kanıyor. İnsan kendi kendini kandırıyor. Başkalarını kandırdım sansa da..






20 yorum:

  1. ağaçlar....şiiri yazasım geldi bu yazıdan sonra..:)
    yazıp gelecem:)

    YanıtlaSil
  2. doğa yoluyla insan anlatmak. bayılırııım. :) senin sölediğin herşeyi seviyom zaten :)

    YanıtlaSil
  3. İnsan hem kendine kanıyor hemde başkalarına. Doğadaki ağaçtan çok daha zor insanın işi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet zor ve insan daha da zorlaştırıyor maalesef.

      Sil
  4. Vuhuu bu ne güzel benzetme.
    Uyumayalım ayakta uyutulmayalım. Fotoğraf çok güzel :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen :-)
      Geçen baharın
      :-)

      Sil
    2. Vauv sen çektin yani, çok başarılı.
      :)

      Sil
    3. Teşekkürler. :) Blogda kiraz çiçekleri konumda başkaları da var. :)

      Sil
  5. güneşe zaafları var..
    çok sevdim.
    hangimizin yok ki aslına bakarsan.güneş gibi insanlar da dahil...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsanlar güneş gibi olsunlar ama kış güneşi gibi olmasınlar...

      Sil
  6. ahh doğru söze ne denir?..

    YanıtlaSil
  7. İçinde bir damla güzellik varsa sıcacık bir gülümsemeye kanar insan...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen demişsin zaten,
      Sadece kurumuş ağaçlar çiçek açmaz...

      Sil
    2. O yalancı güneşlerde fayda etmez...

      Sil
  8. İnşallah bu aldatmacanın sonu hüsranla bitmez de meyveye dönüşürler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşaallah.
      Ama hüsran olmazsa da su olmayınca yine hüsran olacak gibi, bu havalar böyle giderse..

      Sil