Bir uçurtma daha gökyüzünde
sahipsiz kalır.
Bir köpek ve kedi en iyi arkadadaşını
kaybeder.
Kaldırımlar, parklar bir kişi noksandır
artık.
Masadaki yeri boş kalır, oyuncakları
öksüz ve kimsesiz.
Sokakta çocuk sesleri bir volüm
azalır.
Komşunun oyunu bozup bakkala
gönderdiği biri daha eksilir.
Bir annenin, babanın yüreğine
bir ateş düşer. Canlarının yarısı gider.
Bir çocuk, dünyaya, belki bir
elveda demeden veda eder...
Pıtırcıklar hayata neşe katarlar, hüzün değil.
YanıtlaSilsabah sabah bu ne yaw...
):
SilHayat.. ne diyeyim başka..
Öyle değil mi ..
SilŞimdi başımı klavyeden kaldırdım tvde düşen bir pıtırcık...
Hayata bak sen.... :(
Bakmamak da elde değil.. içindesin bizzat..
Silne kadar yalın yazıyorsun. bunu çok seviyorum iştee :)
YanıtlaSilTeşekkürler. :-)
Sil:-(
YanıtlaSilMaalesef..
YanıtlaSilNe zamandir yorumlardan gördügüm bu blogcanin bloguna sonunda ugradim. Cok güzel yazmissin.
YanıtlaSilHoşgelmişsiniz o halde.. :)
SilTeşekkürler.