11 Ağustos 2014

Sorgulama.

Odada, bir oraya bir buraya dolanıp duruyordum. Yerimde duramıyordum. Kızgındım. O ise, koltukta oturmuş, öylece duruyordu. Yanına gittim. Dibinde dikildim. Kafasını kaldırıp yüzüme baktı. Gözlerinden anladım, hala kararsızdı.

-Seviyor olsaydın, gözlerinde bu kararsızlığın zerresi olmazdı.

-Seviyorum.

-Ama nasıl seviyorsun? Bir eş, bir koca olarak mı seviyorsun O'nu.. ? ! Offf.. çıldırtma beni Züleyha.

Derin bir nefes. O'na bağırmak istemiyordum. Ses tonumu yumuşatmaya çalıştım. Odada turlamaya devam ederek:

-Söylemedin değil mi? O'na tüm gerçeği söylemedin. Seninki sadece vicdan. Anlıyor musun? Sadece vicdan. O'nu sevmiyorsun. Acıyorsun. Senin yüzünden bu halde olduğunu için, O'na vicdan borcunu eş olarak vermek istiyorsun.
Yanına gittim. Çenesinden tuttum. Gözlerine baktım.

-Hadi git söyle, gerçeği anlat. Sonrada benim gibi gözlerinin içine bakıp, O'na seni seviyorum, de. Yapabilir misin bunu?

Gözlerinde cevap arıyordum. Ama kaçırdı gözlerini hemen. Hiddetle kalktı yerinden.

-Seviyorum tamam mı.. Seviyorum... Anlayın bunu artık.

Sesi titriyordu bunları söylerken. Kendi de titriyordu. Güçlü hissetmiyordu kendini, görebiliyordum. Direniyordu. Aldığı kararı savunduğu yere kadar savunmak istiyordu.

Saniyeler sonra, ağlamaya başladı.
Seviyorum, diyerek sarıldı boynuma. Küçük kuzum benim. Bir anlasan, senin iyiliğini istiyorum ben.

-Korkuyorum. Ben onu seviyorum. Gerçekten seviyorum. Vicdan değil bu. Ama, ya O, gerçeği öğrendiğinde benden vazgeçerse. İşte ben bundan çok korkuyorum abla.

-Kuzum, evlenmeden bu korkunla yüzleşmen şart. Anlıyor musun beni? Yoksa bu evliliği bir kandırmacanın, yalanın üzerine kurmuş olursun. Tamam seviyorsun. Ama O'na gerçeği söylemediğin her saniye, içinde, kalbini kemiren bir şey var ya, o da vicdanın oluyor işte. Gerçeği söylemediğin sürece, ona olmasa bile kendine acıdığın bir gerçek.

Gözlerinin yaşını sildi. Biraz olsun rahatlamış gibiydi.

-Tamam, ilk fırsatta söyleyeceğim tüm gerçeği.

Derken, kapı açıldı. İçeri O girdi.
İkimiz birbirimize baktık.

-Bölmüyorum değil mi?

Tam ben konuşacakken Züleyha atıldı.

-Hayır canım. Konuşuyorduk işte.

Çantamı aldım. Gitmeden, Züleyha'nın kulağına, bu işi şimdi bitirmelisin, dedim. Ve çıkıp gittim. 






26 yorum:

  1. waoww kurgu mu bu?
    ben ilk defa denk geliyorum böyle bi yazına!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Evet kurgu bir öykü.
      bu aralar ara vermiştim.
      Ama var bayaca, böyle tür öykülerim. :)
      Teşekkürler. :)

      Sil
    2. ya ya bak bir de utanmadan var bayaca diyor.
      hemencecik paylaş bakiimm onları :)
      hehehhe (:

      Sil
    3. Paylaştıklarımı kastettim. Yandaki listeden bulabilirsin diğerlerini de. :)

      Sil
    4. hikayeler diye mi aratmam lazım pikii? :)

      Sil
    5. Hımmm.. bulmanız kolay olmaz evet. :D
      Blogumunda öyle ayrımlar yapmadım ki.. başlıklara bakıp şansınıza çıkmasını dileyeceksiniz..
      adları aklıma gelmiyor :)

      Sil
    6. aaa ama uyuşukcum bana öyle sizli bizli konuşma lütfen!
      profili değiştirdim ama benim yahu MyReaL :)

      Sil
    7. :)
      Bilemedim ki... Tamam demem bir daha..
      Ama sen bilmiyor musun diğerlerini. Hiç mi denk gelmedin?

      Sil
    8. yoo neden ben de anlamadım ama bir iki yazın dışında hatırlamıyorum böyle yazılar yazdığını :(

      Sil
    9. olabilir tabi. uzun bi süre yoktum ya buralarda ondan olsa gerek

      Sil
  2. Hımmm bi sürü insan var bu durumda kalan maalesef.
    Eeee peki ne yapacak Züleyha. Söyleyecek öi içinden geçenleri?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öykünün o kısmı, her zamanki gibi size kalmış oluyor.. :) :)

      Sil
  3. Söylesen bi deeerrrt, söylemesen bi dert:-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Söylense daha iyi diye düşünüyorum. Sonradan ortaya çıkması daha kötü oluyor genelde..
      :)

      Sil
  4. ara vermiştin evet,ama dönüşün muhteşem olmuş
    güzeldi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dönerim ben bu yorumların gazı ile İnşaallah.. :)
      Teşekkürler.

      Sil
  5. sonunu ben de kurguladım aklımda ;)
    güzel olmuş, elinize sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Çok mutlu oldum o halde.. benim istediğimde bu.
      Teşekkürler. :)

      Sil
  6. olumlu bitti değil miii :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu soruyu benim sormam lazım. :)
      olumlu bitirin yani.. :) :)

      Sil
    2. yani sen ne hissetmiştin di mi bana olumlu his geldi iştee :)

      Sil
    3. Ben yazarken her türlüsünü düşünüyorum açıkcası. :)

      Sil