10 Aralık 2020

Kelime Oyunu 2 - Dedemin Masalları

 

Benim dedem, küçükken bana çok güzel masallar anlatırdı. O ölünce o masalları bir kitap haline getirdim. Dedem artık sadece bana değil birçok çocuğa masal anlatabiliyor.
Dedemin bu masalları bazen hayal bazen gerçek ile karışık olurdu. Hayalgücü o kadar genişti ki, kocaman bir çocuk gibi.
Ömrü orda burda geçmiş dedemin. Misal çocukluğunu Avustralya da, gençliğini Irlanda da geçirmiş dedem. Orada küçük bir kitap dükkanı açmış kendine para kazanmak için. Kitapların yarısından fazlası Türkçe olunca pek kazanamamış ama pes etmemiş bundan.
Aşkı ve ayrılığı Irlanda da yaşamış. Tutku dolu bir aşk yine tutkuyla bitti derdi. Ama ananeme olan aşkının yeri ayrıydı. O benim  kırmızı ışığım derdi. Yani son durağı. 
Ananem ölürken mutluydu der. Dahada yaşardı da zamanında  içtiği viskiler çürüttü onu der durur aklına geldikçe. 
Ne ananem ne ben doyamadık dedeme. 
Şimdi gözünde gözlüğü, elinde dedemin masalları kitabı. Hem ağlar hem söylenir dedeme. O ömre neler sığdırdın sen Hakan....

....





33 yorum:

  1. gelcem yineee, koydum yorumlara linkiniii :)

    YanıtlaSil
  2. çok güzel çok da duyguluuuu :) iyi yaşamış be dedeee :) birbirlerini de sevmişler çok demekki ikisii :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Geç kavuşmuşlar herhalde. Doyamadıklarına göre birbirlerine.
      :)

      Sil
  3. Kitap haline getirmesi ne güzel bir şey olmuş :):) Öykünüzü sevdim gerçekten ''O benim kırmızı ışığım derdi. Yani son durağı.'' özellikle bu kısmı daha bir sevdim. Kaleminize sağlık :)

    YanıtlaSil
  4. Ne tatlı bir hikâye olmuş. Özlemişim hikâyelerini.

    YanıtlaSil
  5. vay , gerçek mi bu hikaye??

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil.
      Kelime oyunu için yazdım.
      :)

      Sil
    2. çok gerçekçi ama..:) ben de yazdım. :)

      Sil
    3. Teşekkür ederim.
      Bakacağım gördüm listede.
      :)

      Sil
  6. Dede de, anneanne de çok şanslıymış, sevmiş ler birbirlerini:)

    YanıtlaSil
  7. Hakkını vermişsin kelimelerin. Çok güzel bir iş çıkmış ortaya. Tebrik ederim :))

    YanıtlaSil
  8. ooo günlük gibi bir şey sandım gerçek sandım çok güzel olmuuş ve de hüzünlüü :)

    YanıtlaSil
  9. Kısa ve anlamlı bir öykü çıkmış ortaya. Koca koca ömürler sığmış içine. Mikro öykü olmuş aslında. Tam senlik bana göre. Arada yazsana böyle eskisi gibi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bayadır yazmıyordum evet.
      Eskisi gibi beğenmiyorum yazdıklarımı.
      Inşaallah yazarım yine. Bu kelime oyunu bahanem olur.

      Sil
    2. Bazen olur öyle... eskisi gibi yazamadigini saniyor insan.. sadece "saniyor". Cok naif bir hikayeydi. Sevgiler🎈

      Sil
    3. Bu teşfik edici sözler için ben teşekkür ederim.
      Sevgiler

      Sil
  10. Gerçek gibi olmuş, etkileyici.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Öyle mutlu oluyorum ki böylesi yorumlarla.

      Sil
  11. Bunun devamını okumayı çok isterim, çok gerçekçiydi. Etkinliğe katıldığınız için de teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gelecek. Aynı tadı bırakır Inşaallah.
      Ben teşekkür ederim.

      Sil
  12. Bak ne diyeceğim:) Bence deden hata yapmış, İrlanda'da kitapçı açma fikri iyi de Türkçe kitapları kime satacak. Türkler zaten okumayı sevmiyor:)) Eline sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim dede hayal dünyasında. Yada belkide sadece tanıtımdır amacı.
      :)))

      Sil
  13. Blogunuzu takipteyim bloguma beklerim çok samimi bir blogunuz var.

    YanıtlaSil
  14. Beğenerek okudum, hayal gücünüze sağlık :)

    YanıtlaSil
  15. :)
    Dedemlerin ikisini bu kadar iyi tanımak kısmet olmadı

    YanıtlaSil