Bir Resim Bir Öykü - 2

Evinde sessiz sakin otururken, köpeğinin sesini duyup, cama koştu telaşla. Normalde pek ses çıkarmayan bir köpekti çünkü.

Baktı ki, dışarı kadar çıkmış, yanında bir adam var. Köpek de deli gibi havlıyor.

Allah.. dedi. Adamı mı parçaladı naptı bu hayvan.. Böyle deli düşüncelerle, pürtelaş çıktı evden. Koştu köpeğine. Baktı ki, ortada ısırılmış biri yok. Bir köpek daha var. Minik, süs köpeklerinden. İçi ferahladı. Hala havlayan köpeğini sakinleştirmeye çalışıyordu ki, yanında duran adamın yüzüne bakmayı akıl etti. Ama bakmaz olaydı, görmez olaydı iyiydi. Bu adam, onun aşık olduğu adam idi. Hep yollarını gözlediği. Bir gün belki denk geliriz diyerekten, kendini bakımlardan bakımlara soktuğu. Hep düğüne gider gibi sokaklara çıktığı, o adam idi.

Ama gelin görün ki, şimdiki hali, yerin dibine girse de görmesin beni diyeceği bir hal idi. Saçlar dağınık. Üstünde kıytırık bir pijima. Dişler fırçalanmamış. Perperişan idi özetle.

Kendini köpeğinin içine sokmak istercesine sarıldı hayvana. Yüzünü gömdü köpeğin tüylerine. Şimdiye tek kelamını duymadığı o adam konuştu nihayet.

Merak etmeyin, dedi gülerek. İkisi de iyi. Sizinki benim küçük hanımı sanırım beğendi. Bendeki de ne şans, daha dün aldım bu köpeği.

Şans.. Şans derken, diye düşünmeye başladı. Kafasını da farkında olmadan kaldırdı biraz. Tanıştırmış olduğu için mi şans diyor ki acaba. Kalbi küt küt atmaya başladı birden. Sonra perişan hali geldi aklına, yumuldu yine köpeğine.

Adam bu haline meraklanıp, önünde oda diz çöktü. Eğilip bakıp, iyi misiniz dedi. Kafasını kaldırıp, gözlerini gözlerine çok yakın görünce, dili tutuldu sanki kızın. Evet evet dedi, kafasını çevirdi öbür tarafa hemen.

Köpeğinizi çok seviyorsunuz belli. Hiç bırakmadınız hayvanı. Bırakın az, artık onu çok sarmanızdan havlıyor sanki. Sonra baktı ki doğru söylüyor adam. Elini gevşekti biraz. Farkında olmadan kendi eliyle köpeciğini öldürecekti. Ama bırakamam seni diye fısıldıyordu kulağına köpeğin. Bırakırsam ayağa kalkıp, yüzüne bakmam gerekecek. Böyle deli görüneyim daha iyi. Ve içimden dualar etmeye başladı, adam gitsin diye. Sen bunca zaman iki dakika görmek için yüz takla at. Sonra adamla neredeyse yarım saat dipdibe kal ama isteme. İşte duanı eksik yapmayacaksın. Böyle ters ve eksik tutar . .. diye deli deli düşünürken, adamın sesiyle kendine geldi.

Gitmem gerek diyordu. Bir daha buradan geçerken dikkatli oluruz. Dedi.

Gözleri parladı sanki. Birden kalktı ayağa, bende bende.. dedi adama gülerek. Aldı köpeğini içeri girdi.

Evet.. sevinçten havalara uçuyordu artık. Yine geçecekti. Ve bu sefer, onu bu halde asla ama asla görmeyecekti.