Kafası olmayan bir yazı.
Böyle de yazınca, çok canice oldu gibi.
Yazmak isteyip yazamamak. Yazmamak. Yazıp yazıp silmek.
Keşke hayatta böyle olsa. Yaptığım ama yapmamış olmayı dilediğim şeyleri silebilsem keşke. Yada tam tersi olarak yapamadığım bir şeyi yapabilsem ya...
Nefret ediyorum bu halimden.
Bir bayram daha geçip gitti diyebiliriz. Ömürden günler geçiyor. Yaş olmuş 40.
Bugün bir teyze, üçüncü çocuğu düşünmüyor musun diye sordu. Dedim bu yaştan sonra zor. Ne var yaşında dedi.
Zati o meşhur yaşla gelen hormonlar da geliyor arada bana. Sonra gerçeklerle kendimi tokatlıyorum. Geçiyor.
Şimdilik yeter bu kadar gevezelik.
Herkes mutlu olsun.
Anın tadını çıkarın.
Sonra geri gelmiyor o an...
......
.....
...
..
.
.
.
