5 Mart 2013

Masadaki Simitin Hazin Sonu

Bir gün, büroya  bir kız  geldi. Patronun masasında da simit vardı. Gelen gidenden yiyememişti. 
Kız, patronun masasının önüne oturdu. Genelde onunla muhatap olmak isteyenler oraya, benimle işi olacağını bilenler de direk bana yönelirler, benim masanım önüne oturuyorlar. Bu küçük ve gereksiz ayrıntıdan sonra mevzuya dönebiliriz.

Kızın ne istediğini, o kadar süre niye beklediğini hatırlamıyorum. Tek hatırladığım, masadaki simidi alıp yemesi idi. Belki de kız hızlı idi, yemek konusunda. Çok zaman geçmemiştir. 
Ne izin istedi, ne bir şey dedi. Aldı, parçalara böle böle yedi. Son lokmalarına doğru, kimin bu simit yedim ama, dedi. Gülerek.

Patron da ye önemli değil dedi. Cidden önemsememişti. Aksine hoşuna gitmişti. Kızın bu davranışı.

Bense tuhaf karşıladım. Hangi cüret, hangi davranış bu hareketi öylesine görebilir ki. Bence izinsiz yemesi, o kızın bulunduğu ortamda çok rahat biri olduğunu göstertmez. Bence gereksiz bir dengiz olduğunu gösterir. Gözü açıklıkla, uyanıklıkla ya da ne bilim, rahatlıkla ilgisi yok bu davranışın.

Yoksa ben mi yanlış düşünüyorum?

6 yorum:

  1. bende pek takmazdım kafaya.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) takmak değil de, tuhafıma gitti diyelim ya.

      Sil
  2. tabiki de haklısın. istesin ya da yiyebilir miyim desin yesin sorsa kimse hayır demez zaten.
    sonuna kadar haklısın canım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yani.. niye hayır diyelim ki. Eksik olmayın. :) Aynı fikirde buluşmak güzel.

      Sil
  3. Ya ben çekinirdim herhalde. Garip geliyor böyle nasıl olunuyor acaba =) İyi mi kötü mü karar veremedim duruma göre değişse gerek

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet bende çekinirdim. ondan herhalde tuhaf geliyor bize. :)

      Sil