Ağaçlar, saf ve temiz kalpli insanlar
gibi. Azcık bir güzellik göster, hemen kanıveriyorlar.
Bu ayda çiçek açmaları da bundan sebep. Yine kandılar o kış güneşine.
Bu ayda çiçek açmaları da bundan sebep. Yine kandılar o kış güneşine.
Yapma desek, kanma desek nafile. Bu onların tabiatı. Güneşe zaafları var. Ona güzel görünmek istiyorlar, besbelli.
Doğa doğaya kanıyor. İnsan kendi kendini kandırıyor. Başkalarını kandırdım sansa da..
ağaçlar....şiiri yazasım geldi bu yazıdan sonra..:)
YanıtlaSilyazıp gelecem:)
Bir şiire ilham olmak güzel. :)
Sildoğa yoluyla insan anlatmak. bayılırııım. :) senin sölediğin herşeyi seviyom zaten :)
YanıtlaSil:) Doğa bambaşka zaten..
Silteşekkürler. :) :)
İnsan hem kendine kanıyor hemde başkalarına. Doğadaki ağaçtan çok daha zor insanın işi.
YanıtlaSilEvet zor ve insan daha da zorlaştırıyor maalesef.
SilVuhuu bu ne güzel benzetme.
YanıtlaSilUyumayalım ayakta uyutulmayalım. Fotoğraf çok güzel :)
Aynen :-)
SilGeçen baharın
:-)
Vauv sen çektin yani, çok başarılı.
Sil:)
Teşekkürler. :) Blogda kiraz çiçekleri konumda başkaları da var. :)
Silgüneşe zaafları var..
YanıtlaSilçok sevdim.
hangimizin yok ki aslına bakarsan.güneş gibi insanlar da dahil...
İnsanlar güneş gibi olsunlar ama kış güneşi gibi olmasınlar...
Silahh doğru söze ne denir?..
YanıtlaSilBen bu söze teşekkürü borç bilirim. :)
Silİçinde bir damla güzellik varsa sıcacık bir gülümsemeye kanar insan...
YanıtlaSilNe güzel dedin.
Sil:-)
Sen demişsin zaten,
SilSadece kurumuş ağaçlar çiçek açmaz...
O yalancı güneşlerde fayda etmez...
Silİnşallah bu aldatmacanın sonu hüsranla bitmez de meyveye dönüşürler..
YanıtlaSilİnşaallah.
SilAma hüsran olmazsa da su olmayınca yine hüsran olacak gibi, bu havalar böyle giderse..