Herhalde çoğunuz bu çizgi filmi biliyorsunuz.
Küçük bir kızın ayı ile dostluğu üzerine kurulmuş bir çizgi film.
Bilmeyenler için söyleyelim. Sadece insan olan Maşa konuşuyor. Ayı ve diğer tüm hayvanlar konuşmuyor. Yani normal hayatta olduğu gibi. Konuşmadan da çoğu şey paylaşılabilir.
Izledikçe ayıya başka gözle bakmaya başladım resmen.
Nasıl yani derseniz,
Anlatıyorum.
O aslında bekar bir baba. Evet, çocuğu da Maşa oluyor.
Sevgi dolu.
Ama otoriter de.
Her şeyi biliyor. Elinden her iş geliyor.
Yaramaz bir çocuğu var. E tabi haliyle bazen bunalıyor. Çocuğu bakıcıya bırakıp az kafa dinlemeye kaçıyor.
Kızıyor. Çok kızıyor. Ama asla şiddete başvurmuyor.
Şefkatli.
Seviyor. Koruyor. Kolluyor.
Hasta olduğunda iyileşmesi için elinden ne gelirse yapıyor.
Yeri geliyor çocukla çocuk olup oyunlar oynuyor. Yeri geliyor, bir eğitimci olup tüm bildiğini öğretmeye çalışıyor.Velhasıl bu kocaayı, tam istenilen bir baba modeli.
Öyle değil mi...
Bu saydığım özelliklere sahip bir babanız varsa size dünyada kim yanlış yapabilir. Hadi yaptı diyelim. O yanlış yanına kâr kalmaz. Bakınız, ikinci resim. Maşa 'yı yemek isteyen kurt, ayı tarafından berteraf edildi. Ve mutlu son.
Tabi sonrasında o kurtlar bile Maşa' dan kaçar oldu da o ayrı mevzu. 😂
Belki de verilmek istenen mesaj da bu.
Tarzan misali.
Onu da büyüten hayvanlar arasında ayı yok muydu...
Yoksa o aslan kral mıydı....
Neyse..
Hatlar karıştı bende.
Lafımı balla kesip,
Koca yürekli tüm babaların babalar günü kutlu olsun. 🌷
Der.
Bu yazıyı da onlara hediye ederim.
Aman alınmayın sakın haaa...