11 Aralık 2016

Fazla Suyunuz Var Mı ? ...

Küçük kız, camdan dışarıyı seyrediyordu. Yan dairede oturan, arkadaşı Ebrar, abisiyle su savaşı yapıyordu. Susamıştı. Ama içmiyordu. Eğer içerse çişi gelirdi. O zaman yine ellerini yıkamak zorunda kalırdı.
Birden, camdan dışarı bakmaktan vazgeçip, gözlerinin içi parlayarak mutfağa koştu. Eline boşalmış sürahiyi alıp, sessizce evden çıkıp, yan komşunun kapısını çaldı.
Kapıyı Ebrar'ın annesi açtı. Eslem, gülümsedi ve elindeki sürahiyi uzatarak:
- Fazla suyunuz varsa bize verir misiniz Müzeyyen teyze ? !..
Kadın şaşkın bir şekilde:
- Fazla su mu?
Diyebildi.
Eslemlerin dairesinde su tesisatında sorun oluşmuş. Yapılması için para gerekli. Ama şu an Eslem'in babasında o miktarda bir para yokmuş. Babasının patronu avansını da maaş günü bir hafta sonra diye vermemiş. Yani Eslemlerin evinde birkaç gün daha sular kesik.
Eslem o yüzden susamış bir şekilde, suyla oynayan arkadaşına bakıyordu. Susuz yaşadığı birkaç günde, küçük yaşına rağmen, suyun değerini anlamıştı.
O küçük aklıyla, çişi gelmesin de, tuvalete gitmesin de, su boşa gitmesin diye, susadığı halde su içmeyen Eslem.
Komşusu su ile arabasını yıkarken, o elini yıkayacak suyu gram gram kullanmayı öğrendi.
Sonra düşündü ki, komşusunun suyu demek ki fazla.
Bir sürahi de onlara verse suyu azalmaz ki..
Değil mi..



15 Kasım 2016

Bir Çocuk Geçer Yanıbaşımızdan...

Bir çocuk geçer yanınızdan.
Yanıbaşınızdan.
Farkettin mi o minik ellerini, ayaklarını.
Kapadın mı yoksa gözlerini bir an...
Bir çocuk geçer yanımızdan.
Çok çok yakındır. Dokunursun. Görürsün.
Farkedemezsin ama belki..
Gün gelir seslenir sana.
Duyar mısın? Elbette duyarsın.
Ama ya anlamak.. Anlayabilir misin,
Yanından geçip giden o çocuğu...
Büyümeden.
Senden,
Yanıbaşından uzaklaşmadan
Anlayabilir misin?
Gerçekten farkedebilir misin O küçük çocuğu..
Büyürken nasıl da geçer zaman.
Farketmezsin bile...
Gözünü açtığında, artık yanında olmayacak kadar büyüktür o çocuk...
Geçip giderken göremeyiz çoğu zaman.
Bir insan büyür de, biz farketmeyiz bile...
Bir insan büyütürüz de, farkedilmeyiz bile...



17 Ekim 2016

Doğum Günü Böreği... :)

Herkeslere öncelikle kocaman bir selam yolluyorum.
33 yaşında, evli ve bir erkek evlat sahibi bir kadınım artık.
Nereden mi çıktı şimdi bu?
Takvimler bugün 17 Ekim'i gösteriyor ya, oradan.
Yani bugün, bu uyuşuk hanımın doğum günü. Tam 33 olmuş bulunmaktayım. Yolun yarına az kalmış. :D

Oğlumla birlikte ilk yaşıma girdim. o ayrı sevinç, ayrı bir duygu.
Şuan kendisi, yerde dolanıyor. :D

Başlıktaki börek kısmına gelirsek eğer, o da eşimin süprizi diyelim. :D
Kendisi pasta türü tatlı şeyleri pek sevmediği için, sabah işe gitmeden, pasta niyetine bana börek aldı geldi. Kahvaltıda bir güzel yedik.

Hatırlar mı acaba diyordum ama hatırladı. Ya da birileri hatırlatmış da olabilir. Babaannemiz biliyordu, söyleme demiştim ama bir ihtimal demiştir diye de düşünüyorum.
Aman canım ne farkeder, demeyin. Hediye de gözüm yok, sadece hatırlanmak güzel bir duygu.
Yalan mı...

Sevgiler yolluyorum hepinize...


2 Ekim 2016

Ek Gıda Ve Ortam Polisliği

Öhh.. Öhhh...
Geldim, buralardayım demiştim değil mi?
Bunu dediğimin üstünden aylar geçmiş.. iyiki de yılları devirmemişim.
Beni yani bizi sorarsanız, iyiyiz.
Oğlum 8. ayını bitirdi.
E bende bu 8 ay boyunca birikmiş az biraz birşeyler var. Misal ek gıda olayı.
Bir anne, çocuğunun ek gıdaya geçişine sevinir. Ama bazen çevredeki insanlar anneyi bu geçiş döneminde maalesef çileden çıkarır. Hele birde çocuğunuz alerjik bir çocuksa. Bir bakmışsınız, ortam polisi oluvermişsiniz.
Nasıl mı?
Efenim, nedendir bilinmez, başta anane ve babaanne olmak üzere, dedeler de dahil, çocuğun ağzına ne bulurlarsa tıkma yarışına giriyorlar.
Yesin, yesin.. alışsın.. kaç aylık oldu.. yiyecek tabi..
Sanırsın çocuk 90 yaşında oldu, dünya nimetlerinden tadamadı.
Şimdi, onlar da kaç çocuk büyüttü. Kaç yaşında insanlar, senden iyi mi bilecekler, diyenleriniz olabilir. Olmasın ama içinizden birkaçı diyebilir. Desin.
Ama hiç sormuyorlar efenim, bu çocuk öyle herşeyi yiyebiliyor mu?
Yaaa... yiyen var, yiyemeyen var. Maalesef.
Misal benim oğlum. Süt ve süt ürünlerini tüketemiyor. Alerjisi var. Şimdi biri gelip oğluma peynir vermeye kalksa, o çocuk kızarıp kabarsa, kim suçlu? Cevap verin bana...
İşte öyle herşeyi çocuğun ağzına tıkmakla, herşeye alışsın demekle olmuyor bu işler.
Ay birde çikolata, tatlı vermeye pek meraklı oluyorlar.
Neden?
Var mı bunun cevabını bilen...
Biliyorsanız söyleyin lütfen. Nedenini çok merak ediyorum şahsen.

İşte, çocuğum büyüdü diye sevinirken, üstüne bu tip sorunlarla başetmeye de çalışıyorsun.
Altta ve üstte 2şer adet olmak üzere toplam 4 dişimizle, ağzımıza herşeyi atıyoruz. Havucu bile dişliyoruz.
Ve
Ve..
Ve biz çok tatlıyız çok.
Maaşallah.. Sühbanaallah..



10 Haziran 2016

Annelik; Doğuştan mı Demeli İçgüdüsel mi... ?

Yeri geldiğinde çekinmeden söylediğim, aldığım cevaplardan gocunmadığım bir şeydi. Ne mi ? yeni doğmuş bir çocuğu kucağıma hiç almadığım. Yeğenlerimin hiç birinin altını dahi hiç değiştirmediğimdir.
Şimdi ne mi oldu?
Başlıktaki ikilemdeyim.
Annelik öğrenilmiyormuş. Kendi kanından canından olan evladını kucağına aldığında herşey kendinden oluyormuş.
Ayy.. ben yapamam diyemiyormuşsun. Tutamam, küçük, hiç demiyorsun. Alt değiştirme işi kendinden gelişiyormuş.
Annelik sanırım yarısı doğuştan yarısı içgüdüsel bir olay. Zira günler geçtikçe bilmem kaç çocuk yetiştirmiş kim olursa olsun, çocuğuna bakmasında hep bir kulp buluyorsun. Beğenmiyorsun. Çocuk öyle tutulur mu, yok öyle yapılmaz da daha neler neler..
Yani anacığım, iyiki ana oldun kimseyi beğenmiyorsun artık, modunda oluyorsun.
 ........................
Yukarıdaki kısmı aylar öncesinden yazmış idim. Ama gel gör ki, yayınlamadan öylece kalmış. Kaldı yani..
Aylardır yoktum, farkındasın de mi güzel okuyucuğum benim.. olmaz mısın hiç... sen benim kıymetlimsin ya... az yağ yapayım da yokluğumda kaçan keyfin yerine gelsin.

Ben oğluşumla günümü gün ediyorum.
herkeslere kocaman sevgiler yolluyorum...

arayı açmadan gelmeye çalışacağım İnşaallah..
İyi Ramazanlar...



 

8 Şubat 2016

N.U. nun Doğum Hikayesi.

Merhabalar...
Ben geldim. Hayatımın en güzel, en eşsiz duygusunu paylaşmak için.
Oğlum sağlıcakla dünyaya geldi. Çok şükür.
Bende hem sizlere bu müjdeyi vereyim istedim. Hem de, kısada olsa bu süreci anlatmak istiyorum.

Artık son haftalarımızdı. Elimiz kulağımızda oğlumuzu bekliyorduk ama o yerinden memnun olarak hiç belirti vermiyordu. Yani en azından bana. Zira kontrollerde sancılarım yüzlerde çıkıyordu. Bende sancıya dair tık yok. Doktor şaşırıyor. Ebe şaşırıyor.
En son, 40. haftamız bitti ve doktor bu çıkan sancılar seni de bebeği de rahmide yorar. İşi hızlandıralım, suni verelim az miktar dedi. Kabul ettik. Ama oğluma bu sancılar ağır geldi. Kalp atışları düzensizleşti. Acilen sezeryana alındık.
Ve 30 Ocak 2016 cumartesi günü, saatler 13.27 yi gösterdiğinde oğlum dünyaya merhaba dedi. Ve ilk yaptığı ebesinin eline işemek olmuş. :D
Küçük minnacik bir bebek. Ama dünya tatlısı. Her hali başka güzel. Başka anlamlı.
Sonrasında anesteziden dolayı çektiğim sıkıntılar var ama bu güzel haberi onlarla bozmanın anlamı yok. Belki başka zaman anlatırım.
Rabbim cümle evlatları korusun.
Rabbim isteyen herkese hayırlısıyla ve sağlıcakla evlat nasip etsin.
Benden bu kadar.
Görüşürüz.




7 Şubat 2016

Hayallerindeki eşi karşılarında buldular!

Antalya Migros AVM, sanal gerçeklikle hayallerinizdeki kişiyi gerçeğe dönüştürüyor. 


Bir boomads advertorial içeriğidir.