N.U. nun Doğum Hikayesi.

Merhabalar...
Ben geldim. Hayatımın en güzel, en eşsiz duygusunu paylaşmak için.
Oğlum sağlıcakla dünyaya geldi. Çok şükür.
Bende hem sizlere bu müjdeyi vereyim istedim. Hem de, kısada olsa bu süreci anlatmak istiyorum.

Artık son haftalarımızdı. Elimiz kulağımızda oğlumuzu bekliyorduk ama o yerinden memnun olarak hiç belirti vermiyordu. Yani en azından bana. Zira kontrollerde sancılarım yüzlerde çıkıyordu. Bende sancıya dair tık yok. Doktor şaşırıyor. Ebe şaşırıyor.
En son, 40. haftamız bitti ve doktor bu çıkan sancılar seni de bebeği de rahmide yorar. İşi hızlandıralım, suni verelim az miktar dedi. Kabul ettik. Ama oğluma bu sancılar ağır geldi. Kalp atışları düzensizleşti. Acilen sezeryana alındık.
Ve 30 Ocak 2016 cumartesi günü, saatler 13.27 yi gösterdiğinde oğlum dünyaya merhaba dedi. Ve ilk yaptığı ebesinin eline işemek olmuş. :D
Küçük minnacik bir bebek. Ama dünya tatlısı. Her hali başka güzel. Başka anlamlı.
Sonrasında anesteziden dolayı çektiğim sıkıntılar var ama bu güzel haberi onlarla bozmanın anlamı yok. Belki başka zaman anlatırım.
Rabbim cümle evlatları korusun.
Rabbim isteyen herkese hayırlısıyla ve sağlıcakla evlat nasip etsin.
Benden bu kadar.
Görüşürüz.