Ben doğum günü yazısı arıyorum. Meğer başlığa direk yazmamışım.
O değilde bir senedir yazmamışım bir satır bile. Doğum günü kutlama yerime dönmüş blog.
Hâlâ baloncuklar çıkıyor köşeden.
O bile mutlu ediyor işte bazı anlarda insanı.
Yaş kırk iki.
Geçen sene iki çocuklu bir anne iken bu sene üç çocuklu bir anneyim.
Yaaa...
Ya....
Olmaz demeyin şu hayatta hiçbir şey için. Oluyor. Sen istemesen de oluyor. Bir kazaya kurban gidiyor insan.
Tâbi böyle dramatik bir karşılama olmadı. Allah'ın takdiri dedik.
Şuan üç aylık minik bir kızım daha var.
Kısaca doğum hikayesini de anlatayım size.
14 Temmuz da kontrol için gittim. Sancı çok diye yatış verdi. 15 Temmuz da acil sezeryanla kızım dünyaya geldi. Ama 33 haftalık idi. Yoğun bakıma alındı. Onbeş gün kaldı. Benim ise dikişler bir tutmadı. Tekrar dikiş atılacak denildi ama neyse ki geçti. Ama acayip izi kaldı dikişlerin.
Böyle.
Şuan ikimizde iyiyiz çok şükür.
Bu da böyle bir doğum günü yazısı olarak kalsın buralarda.
