Bazı yara izleri derindir. Bir ömür taşırsın o izi. Gönül ister ki sadece bedende kalsın bu izler. Ama bazen bazı yaralar daha derinde izler bırakır. Tam unuttum derken birşey olur, hatırlatır. Kanar hatta belki. Ilk günün acısıyla ağlatır yine belki. Bu tip yaralar keşke hiç olmasa. Anlatamazsın çoğu vakit böylesini.
Ama ben bu yara izimi anlatmaya geldim.
Biraz derin bir giriş oldu, farkındayım.
Parmak az daha gidiyor gibi değil mi?
Bu izin nasıl olduğunu hatırlamasam da olduğu günü ve pansuman için pamuğu iple bağladığımızi hatırlıyorum. Parmağımda iple bağlanmış pamuk, yanımda ablam ev ev dolaşıp annemi arıyorduk. Gitmiş komşuya ama hangisine. 😀
Bu kadar, öncesi ve sonrası yok bu ize dair.
Nasıl kestim bilmiyorum. Annemi bulduk mu bilemiyorum.
Mevzu bundan ibaret.
Izi derin ama derinlerde değil.
Ha bu derinde bir iz yok demek değil elbet. Keşke olmasa. Ama hangimizin yok ki...
Görünmez yaraların izleri daha derindir dedim ama görünür bazı izlerin, derinden iki kere iz bıraktığı da yok değildir değil mi...
Annemin şiiri geldi aklıma
YanıtlaSilBiri iğne battı elime;
Çok acıdı,
Çok kanadı,
Şimdi yeri belli değil...
Bir iğne battı yüreğime;
Ne acıdı,
Ne kanadı,
Çıkartmak mümkün değil...
Ne de güzel yazmış.
SilÇok doğru.
Bazı izler kaybolmuyor gerçekten.
YanıtlaSilKaybolmayanlar sadece görünen izler olsa keşke
Silayyyyhhh kıyamazlaaaar :)
YanıtlaSilKıyarlar kıyarlar...
Sil