Benim meselem, sosyal medyada sosyal olup olmamak değil.
Facebook ve twitter arasındaki fark. Belki önceden farkedildi de benim haberim yok. Neysee...
Facede biri seni, sen birini arkadaş olarak kabul ettiğinde otomatik olarak birbirinizin bilgi ve son durum güncellemelerine ulaşabiliyorsun.
Yani sayı eşit olarak artıyor.
Tivitır ise öyle değil. Üstelik orda arkadaşın yok. Takipçin var. Ve olay takip etmekle bitmiyor. Yani senin her takip ettiğin, seni takip etmiyor. Yok böyle bir zorunluluğu çünkü. Sen onu görüyorsun da, o seni görmüyor. Görmek istemiyor da olabilir.
İşte bu noktada bazıları şunu düşünüyor. Beni takip etmeyeni ben niye takip edeyim. Hadi be oradan, etmiyorum işte seni takip, ne halin varsa gör, tarzı bir şey diyerekten, herşey karşılıklı diye düşünerekten seni takip listesinden hopp.. siliyor.
Bu tarz uygulama aslında facede sayfalarda geçerli. Beğenilen sayfa seni görmüyor. Sen onu görüyorsun.
Seçme kısmı sınırlı. Sen, seni takip edeni, takip etme yahut beğenmeme lüksüne sahip iken, kendini kimlerin takip edeceği, beğeneceği hususunda söz sahibi olamıyorsun.
Face bu sebeple olaya arkadaşlık demiş olmalı. Çünkü arkadaşlık olayı sen izin verirsen gerçekleşiyor.
Belkide ünlülerin Twitter seçme nedeni bu. İsteyen onu takip etsin. Ama kimmiş, ne yapmış, ne etmiş bilmek zorunda değil. Kabul etme, etmeme derdine düşmüyor. Herşey tek taraflı, tıpkı normal seyrinde olduğu gibi. Hayranın seni takip ediyor. Senin takipçilerin çoğalıyor o kadar.
