Anne. Annecik. Anneler.

Herkeslere kocaman merhaba.
♥️
Günlerdir buralardayım da yazacak birkaç kelime ya bulamıyorum yada yazmaya vakit bulamadım.
Geçen yattığım yerde ne güzel satırlar gelmişti hâlbuki aklıma ama telefonu alıp yazmak zor geldi o an. 😁 Sonra da tekrar bir araya getiremedim o anki haliyle. O hali öyle güzel gelmisti ki.
Neyse...
Malum yarın anneler günü.
E bende iki çocuk annesi olarak bir iki laf etme hakkım vardır dedim, burdayım.
Herkesin anneliği kendine has. E haliyle çocuğu da.
Misal benim annem.
Ben daha ilkokula giderken köyde iken düşüp kolunu kırıyor. En büyük ablam o zamanlar ilkokulu yeni bitirmiş. Annem o yaşta ablama yemek yapmayı, temizliği öğretiyor. O vakitten şimdiye kadar elini herşeyden çekiyor. Yani benim hatırladığım anne yemeği, anne keki yada kurabiyesi yok. Özel anlarımı ablam bilir. Çünkü o ilgilenirdi.
Peki gözümde kötü anne mi... Hayır.
Onun anneliği de böyle imiş.
Ben şimdi anneyim.
Çocuklarıma en çok kocama kızdığım anlarda daha çok kızıyorum. Evet, bu net. Maalesef.
Annelik farkındalık bir nevi.
Zira şöyle bir düşününce çocuğun yaptığı her hareket, annesinden yada kardeşinden gördüğü bir örnekleme.
Kızmadan önce sakince bir bakınca, bu çocuk ne yapıyor, diye düşününce, farkına varıyorsun işte. Yaptığını sen önceden yaptın. Çocukta senden  gördü yapıyor. Bu kadar basit aslında. Kızacaksam kendime kızmalıyım.  Degil mi anneler...
Bilirsiniz, kek gibi hamur işi yapmayı severim. Çok şükür çocuklarımda hazırını yemezler. 😁 Zati onlar harici abur cubur tüketiyorlar yeterince. 
Annelik insana birde olağan üstü bir yetenek de veriyor. Tehlikeyi sezme yeteneği 😂
Çocuk bir yaramazlık peşinde mi... annelik tehlike sinyallerini olayın başında alıyor ve olaya anında müdahale ediyor. Tabi bazı zamanlarda sinyali es geçme yada görmezden gelme de olabiliyor. Bu durumda kendine söylemekten başka ne yapabilirsin ey anne... evren sana mesajı yolladı, yalan yok.
Uzun lafın kısası, ki harbi uzun olmuş bu arada 🤐😁 annelik, çok başka bir dünya. Içinde çok şey var çok. En çok da sevgi var.
Değil mi güzel anneler.
Öpüyorum tüm anneleri ellerinden. Kalın sağlıcakla. Sabırla. En çok da sevgiyle sevdiklerinizle. ♥️♥️♥️

Şuraya da benim iki ufaklığın birer eyleminden kare koyup gideyim. Artık bir daha ne zaman gelirim. Allah büyük 😉

 Bunu tavalarla da yapıyor. Üstlerine çıkıyor, ulaşamadığı yerlere ulaşmaya çalışıyor hanım. Onun yüzünden evdeki tabureleri kaldırdım. Resimde üstünde durduğu un kavanozu bu arada  😁

Oğlumun şaheserlerinden biri. Aslında en uzun süre bozmadan kalan eseri desem daha doğru olur. Zira yapıp yapıp yıkma gibi bir huyu vardır da 😁😁