Utanma Duygusunu Aldırtmak.

Bakıyorum.. bakıyorum.. Ve birde düşünüyorum. Zira boş bakışlarım güzel olmuyor, napıyım.
Ama daha düşünürken düşümü bırakmadım. O ne demek ki diyenlere, Adam şarkısını dinlemelerini öneririm. Güzel şarkıdır, severim. Söyleyen, Sibel Alaş. Başka adam şarkısı dinlemeyin şimdi yanlışlıkla. O çirkin çıkarmıkar Mazaallah.

Düşünüyorum.. doktora gitsemde desem ya adama. Ama adama, kadın doktora gitmiyorum. Niyeyse.. Aslında niyet, kısmet meselesi en çok. Kadın doktor istersin ki karşına erkeki çıkar. Mesela geçen sene ultrasyon -doğrumuyazdım bilemedimki- çektirdim. Randevu bilgisinde kadın ismi var. Ki harbi kadın ismi idi yani. Öyle çift kullanılan bir isim değildi. Ama gelin görün ki karşımda bir erkek. Ve çat patlasa ben kadar bir şey. Yani kısmet bu işler.

Nerde kalmıştır, gittim doktora ve diyorum ki;
“doktor ben utanma duygumu aldırtmak istiyorum. Ama arı çatlatmayın sakın. Zira o lazım herdaim. ..”
Doktor bana bakıyor ve diyor ki;
“iyi de o mümkün değil ki.. -hafifşaşkınifade.neayakgibisinden-

“iyi de nasıl mümkün değil. Ben biliyorum öyle aldırtmış olanları. Hem arları da sağlam yani. Hem şimdi aldırtmak mı mümkün değil yoksa çatlatmadan aldırtmak mı doktor bey.. ”

Doktor gülümsüyor. Bende yüz bulup gülüyorum. Öyle bir bakıyoruz birbirimize sırıtık sırıtık, bir zaman. Sonra ne mi oluyor... Ben deli damgası yiyorum, afiyetle. Acaba yanlış branşın doktoruna mı gittim ki..

Yanlış bir soru mu soruyorum? Yahut yanlış bir istek mi benim ki?
Sanmıyorum ama. Utanma duygusundan yoksun, nice insan var şu dünyada. Ve acı gerçek ki, arsız olanı da çok içlerinde.

İnsan düşünürken bile utanır mı yaa..

Utan utan, nereye kadar.

Utanmamak ve çekinmemek bana göre bir gibi. Ama şu var, utanmaz olurkene, arı sağlam tutacaksın. Yoksa adın başka yerlere taşınır.

Zira utanmamanında bir sınırı var elbet. Utanasıkıla utanmamak lazım.



Hal böyle ki, ben utanmama da bile sınırını bilen bir insan olup çıkıyorum. Ben neler yazdım ki şimdi deyip duruyorum.
Delilik + utanmama + saçmalık + uyuşukluk + gereksiz.. bir yazı işte.

Not: Bu yazıyı utanmaktan bıkmış biri olarak yazmadım. Zira ben halimden -çoğunlukla- memnun olan biriyim. Ama utanmaz insanların nasıl utanmaz olduklarını merak ediyorum. Yazının kaynağıda bu meraktır, der ve huzurdan ayrılırım.