Yeni Ay, Yeni Ev, Çatlak Ayak Bileği ve Ağaç Katliamı..

Lafa nereden başlasam ki. 

İnsan kiracı olunca taşınması sürpriz olmuyor. Yine taşınıyoruz. Dün ev bakarken bir anda evi tuttuk. İki katlı evin ikinci katı, güneş görüyor. Önü açık ve park var. Şuan oturduğumuz evden eksiği yok, fazlası var. Ama kira aynı.

Şimdi durup dururken taşınmıyoruz tabi. Bizim ev bahçe içinde, iki katlı ama üstü henüz yapılmamış bir ev idi. Üç yanında kirazlar vardı. Yeşilin içindeydik. Karışanımız edenimiz yoktu. Ta ki geçen haftaya kadar. Ev sahibi geldi ve dedi ki, üst katı yaptırıyorum. O günden beri ustaların biri gidiyor, biri geliyor. Yani huzurumuz gitti elden. Bir de balkon gibi bir şeyimiz vardı, onu da kapatıyor evsahibi. Yani ileride ev içinde hapis kalacağız. Zaten evin kapısının önünden başka manzarası yoktu. Yani konforu yoktu. O da gidince... 

Bir de üst kat çift daire. Yani iki aile birden gelecek, kimbilir kimler olacak. Velhasıl, uzun lafın kısası taşınıyoruz işte. Bir de bir ağaç katliamına şahit olduk ki, gezi parkı eylemcileri görse, kapının önüne kamp kurarlar kesin. Dedim ya, yeşillik içindeydik diye. O yeşilliklerden pek bir şey kalmadı desem yeridir. Dış bahçe kapısını saran üzüm, karadut gitti ilk önce. Sonra diğer yanındaki henüz büyümeye başlayan incir gitti. Arka kısımda kalan şeftaliyi ve kiviyi de kesmişler. Biraz berisindeki fındık da nasibini almış, artık yok. Bunlar daha yeni büyümeye başlamış, yeni yeni meyve verecek ağaçlardı. Bugün de öndeki kirazı ve eriği kesmişler. Yan da armut var, onu da keseceklermiş. Tahminim iki kiraz daha gidecek. Niye? Evin dış cephesi de yapılacak ya, dallar eve değiyor. Ne uğraşacaksın, kes gitsin. Bahçe dımdızlak kalsın işte. Ağaçta neymiş, kökü duruyor, önümüzde bir yirmi yılda eski haline gelir canım...

Birde sorarsanız çatlak bilek de ne iş. Annem. Komşunun kapısında düşmüş bugün. Ayağının üstüne basamayınca doktora gitmişler, çatlak demiş. On gün alçıda kalacak.

Ne eylül ama.