24 Temmuz 2012

Ağlamak Güzel Midir ?


Ağlıyordu.. Sessizce değil, alabildiğince sesli. Hüngür hüngür.. Caddeden geçenler; kimi aldırış bile etmiyor, kimi geçerken söyleniyordu, kimi de sessizce şöyle bir bakıp geçiyordu yanından.

O aldırmıyor, düşünmüyordu. Ağlıyordu...

sonra yanına birinin oturduğunu hissetti. Birden kesildi ağlaması. Döndü baktı yanına. İlk gördüğü ona bakan iki gözdü. Hep göz teması kurmayı tercih ederdi insanlarla çünkü. Sonra gözü uzatılan mendile takıldı. İşte o an yine başladı ağlamaya. Daha sesli hemde. Aldı mendili eline. Bir durup, yüzünü, burnunu sildi.

Hıçkırıyordu ama azalmıştı ağlaması. Döndü baktı yine yanındaki kişiye. O ise bakmıyordu artık. Ama birden hissetmiş gibi döndürdü başını. Gözgöze geldiler yine, sözleşmiş gibi.

Gülümsüyordu ve “ çok çirkinsin.. “ dedi.

Oda gülümsedi. Ve birden düşündü, kendi halini. Hakkaten neredeyse yarım saattir ağlıyordu. Kızarmış yüzünü, gözünü ve burnunu görür gibi oldu.

evet çok çirkinim değil mi şuan..” diye eliyle yüzünü kapadı. Bir kahkaha adlı birden. İki dakika önce ağladığını düşünerek atıyordu şimdi kahkahasını.

Yanındakide gülüyordu. “ öyle güzel oldun ki birden.. sanırım sana aşık olabilirim..” dedi Ona.

Yavaşca kesildi kahkahası. Gözlerine baktı yine. O gülümseyen gözlere. Yabancıydı ama sıcaktı bakışları.

Birden aklına geldi, “ kimsin sen.. ? “ diye soruverdi yanında oturup öylece ona bakan, gözleri güzel ve derin bakan, hatta kendininde hoşlandığı bu kişiye. Sahi  kimdi ki..

Bunları düşünürken, gözleri etraftaki kalabalığa takıldı birden. Unutmuştu nerede olduğunu son yarım saattir. Böylesi bir kalabalığın içinde nasıl yalnız hissettiğini düşündü kendini. Ömründe ilk kez bir şey düşünmeden, kimseye aldırış etmeden bir şey yapmıştı. Şimdi ise hiç tanımadığı biri, gelmiş yanına oturmuş, ona aşık olmaktan bahsediyordu.

Gerçek miydi tüm bunlar.. yoksa ağlamaktan helak olmuş halde, bayılmış ve hayal mi görüyordu ki.

Elini uzattı, yanında oturanın elini tuttu ve cimcikledi. Gözleri umutla bakıyordu. Bir acı belirtisi bekliyordu. O ise başını salladı gülerek, diğer eliyle Onun elini cimcikleyip;
asıl kendini cimciklemen lazım bence.. “

13 yorum:

  1. İçinde biriktirdiğin pisliklerden arınmak için ağlamak en iyi yoldur bence, hatta tek yol :)

    Bu arada yazı daha uzun olabilirmiş sanki, çok keyif aldım böyle sürsün gitsin istedim.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, hiç düşünmeden hemde. Sadece boşalmak için, ağlamak.

      Teşekkürler. Bitirmeyi uygun gördüm. Uzun olunca sıkmasın. :)

      Sil
    2. Bu akışla sayfalar sürse sıkmayacakmış gibi hissettim ben :)

      Sil
    3. Teşekkür ederim, ne diyim. :)

      Sil
  2. duz mantiktan gidelim

    aglamak guzel olsa kimse nie agliyosun aglama demezdi :/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Ama ben düz mantık olarak sormadım. Düz mantık olarak anlatmak da değildi amacım.

      Sil
  3. Gerçekten güzel..
    Ağlamak , bedenden çok ruhu ferahlatır.
    arada bir ruhuda ferahlatmak lazım..
    Her gözyaşı bir aşka gebedir aslında.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Ve aşk içinde kimse çekinmemeli ağlamak için. Zira birini seviyorsan, yanında doğal olmalısın.

      Sil
  4. film sahnesi gibi.
    canlandırdım gözümde.
    eh böle şeler yaşamak isteriz hepimiz.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende canlandırarak yazdım. Hoşuma gitti. :) Kesinlikle..

      Sil
  5. Ağlamak güzeldir..
    İnsan mantıksız bir şekilde ağlayınca daha iyi hisseder kendini

    YanıtlaSil