Alışıyordum, Az Kaldı...

Yazı nasıl yazılıyordu? Unuttum yahu.. Nicedir yazmıyorum. O ufak tefek paylaşımları saymıyorum. Düşünüyorum ne yazacağım, nasıl yazacağım falan diye, ciddi ciddi.

Sağolsun Beyaz Sayfa, Kpss sınavımın nasıl geçtiğini sormuş.

Ne desem yalan olur. Öyle ahımşahım geçmedi. Diğer ikisiyle aynı oranda idi diyebilirim. Soruların cevapları yayınlandı mı hiç bakmadım. Bir yanım aman boşver diyor, bir yanım hadi bak, bak diyor. Ama bakma diyene yakınım şuan.

Çalışmaya çalışmayı öyle içime sindirmişim ki, sınav sonrası, boş kalınca kendime “niye ders çalışmıyorsun sen..” derken buldum, bazı bazı. Ablam ise bu durumumla resmen dalga geçti. Zira bilindiği üzre ben, çalışmaya bir ay kala başladım. Ablamda o his içinde altı ay öncede olaydı iyiydi diyor. Ee haklı ne diyeyim yani şimdi.

Sınav için iki araba değiştirdim. Ösym lütfetmiş, taa uzak diyarlara vermiş beni. Ama Allahtan varolan bir yere vermiş. Zira akşam haberlerde sınav yeri olarak yıkık bir okulla karşılaşanlar çıkmış.
Ayrıca arkadaşımla da konuşunca, onun okulundaki uygulama ile benimki arasında bazı farklar tesbit ettim.
Mesela, ben bizzat kendi sınav salonumda su şişelerinin markalarının üstünde olduğunu gördüm. Ablamda kapıda onları sokmuyorlardı dedi ama onlar nasıl girmiş bilmiyorum. Aslında girenler kızdı, belli ki bayan memur pek ilgili olmamış. Birde kentkartları bile almamışlar. Ki benim salonumda onunla girende vardı. Arkadaşa diyorum da şaşırıyor. Nasıl oluyor böyle diye. Onları mübarek askeriyeye girer gibi aramışlar. Toplu iğnelere bile izin vermemişler. Bu durumdan çıkacak sonuç, herşey kapıdaki memura bakar arkidaş.. oluyor.
Çıkışta ise arabaya binmek tam eziyet desek yeri idi. Kilometreye varan bir kuyruk vardı, araba kuyruğunda. İlkten beklemeyi seçtik. Nasılsa acelemiz yok idi. Arabalar doluyor. Sonra muavin görevi gören kişi bağırıyordu: “ ayakta gitmek isteyen.. yok mu.. gelsin..” Bizde baktık böyle olmayacak. Ayakta gitme kontejanını kullanıp, bindik arabaya. O kuyruk kaça kadar sürdü bilmiyorum. Bi orda değil, arkadaşın ordada öyle imiş. Ama arada bi fark var. Bizimki tek araba seçenekliydi, onların orada seçenek boldu. Ama durum aynı idi, kuyruk bakımından. Sınav günleri otobüscüler karlı çıkıyor zaten. Başka kimse değil.
Sınav sonrası ve ertesi günü baya gezdim. Öyle ki bi ara ayaklarıma kramp bile girdi. Ve çok uzun geldi bana bu ara. Yani şu iki günlük haftasonu. Nedense anlamadım. Sabah, böyle sanki bayadır işe gitmiyormuş gibiydim. Özlemiş gibi değil ama. Nesini özleyeyim ki. Pehh..

Neyse işte, böyle bi giriş olsun, merhaba olsun bu yazıda.

İleride, kendimi toplarım. Yine döktürürüm -koca dil çıkarı- :D