Kpss Denilen İllet

Evet tamamiyle illet. Kabus. Hele ki öğretmenler için. Sen kalk bilmem kaç sene oku. Dirseklerin çürüsün. Asosyal olma eşiğine gel hatta. Sonra bitsin okul. Adın öğretmene çıksın ama sen öğretmen olama.

Niye? Niye? ...

Çünkü daha önünde Kpss var anacığım. Sen okudun da ne oldu ki? Herkes okuyor.
O kadar okumak için sınava gir. Yetmez..
Okul bitince yine sınava gir. Yetmez..
Birde atanmayı bekle.

Millet boşuna uğraşıyor öğretmen olmak için. En iyisi sağlıkçı olmak. Tamam, onlarda da Kpss var ama onlarda bekleme derdi yok. Puanları 50 ve altında olsalar bile atanıyorlar. Sağlıkçıya doymuyor bu devlet. Açıkta kalma derdi hiç yok. Ohh ne ala. İçim götürseydi bende sağlıkçı olabilirdim. Gerçi masabaşı olanları da var ama o meslek grubu yeni çıktı. Kaçırdım. Yahut ben öyle biliyorum.

Şu sıra, Kpss telaşı demiyelim de, Kpss odaklıyım diyelim. Zira bu üçüncü girişim olacak. Her girişin her atamasına başvurdum. Ama olmadı. Hoş, benim puanda öyle ahımşahım bir şey değildi. Kısmet diyorum artık. Ve kısmeti biraz olsun zorlamak adına çalışmayı arttırdım bu yıl. Bu sefer İnşaallah. Hem yaş olarak da şansım artabilir. Puanı aynı olanlardan yaşı büyüklere öncelik var diye okumuştum kılavuzda. O bakımdan yaşımın ilerlemesine sevinmem mi lazım bilemiyorum. Neyse..

Şuan baktım hala nerede sınava gireceğimi bile bilmiyorum. Henüz açıklanmadı. Ne bekliyorlarsa artık. Şurda sınava ne kaldı ki..

Birde bilmeyenler vardır. Önlisans Kpss sınavı 22 Eylül Cumartesi günü sabahtan olacak.
Bunu ilk arkadaşıma demiştim de, kalpten gidiyordu resmen kız. Birgün kaybım olacak diye. Baya çalışıyor. Kursa bile gitti. Hatta hala gidiyor. Yani test çözüyorlar artık. Ben veremedim o kadar parayı. Azbuz değil, binleri aşan fiyatları var en ucuzunun bile yahu. Pes.. Pes yani. Gözleri dönmüş adamların. Parayı nerden kolay kazansak diye bakıyorlar. Fakirin fukaranın parasına acımıyorlar. Bana göre..

Benim molam devam ediyor. Bloguma bakıyorum yinede. Hepten boşlamadım. Sizinkileri okuyorum arada. Ama yorum yapmıyorum. Yaparsam tutamam kendimi diye.

Bugün öğretmen atamaları molası verdim. Patronun yeğenide atanacak, deli gibi sonucu görmek için uğraşıyorum sabahtan beri. Sanki ben atandım. Utanmasa kapıya yazı asacak, aynen böyle:
atama sonucuna bakılıyor, evrak vermiyoruz..

O kadar bi deli oldum, tahmin edin artık beni. Kendim için uğraşmadım bu kadar ben. Sinirleniyorum. Ama içimden sakin ol diyorum. Anlamaya çalış. Bin kere atanmıyor herkes.

Uzun lafın kısası hazır çalışamıyorum, bir şey döktüreyim dedim iki arada derede. Hadi bana müsaade..