Merdivenden Düşme Korkusu.

Aslında asıl mevzu, merdivenden düşme değil. O ilk düşmeden sonra hep düşecekmiş gibi korkmak asıl mevzu.

Aynen bir hatayı yapıp, sonra, tekrar yapar mıyım acaba korkusu yaşamak gibi. Bu bende çok oluyor. Öyle ki, hiç yapmadığım bir şey için bile bu şühpe içimde olur. Mesela, işyerini ben kapatırım. Ve her akşam acaba kapıyı kapadım mı ki sorusu ile kendimi yer bitiririm. Kapatır, ardımdan bakar, sonra biraz gider yine bakarım. Sonra baktığımı da unutur, ya kapamadıysam diye içime kurt düşürürüm. Tamam kabul, az biraz paranoya var.

Şimdi şu merdivenden düşme meselesine gelelim. Merak etmeyin hiç düşmedim. Ama.. ama, düşüyordum. Allahım korudu beni resmen.

Lisedeydik. Bir tören olacaktı ve herkes bunun için aşağı inmişti. Bizim sınıflarda en üst katta. Bende niyeyse geç kalmışım. Sebebini hatırlamıyorum. Bir başıma, hızlıca merdivenlerden iniyorum. Ki törene geç kalmayayım. Bir dönemeci geçtim yahut ikinciyi. Hızlıca inerken, birden ayağımın dengesini kaybettim ve ayağım burkuldu. Sonra birkaç basamak merdiveni resmen havada indim. Diğer ayağımada bir şey oldu. Resmen üstlerine basmıyorum ama iniyorum merdivenden. Ama elimle de korkuluğunu tutuyorum. Diyorum ya, resmen Allah korumuş beni. Sonra dengemi buldum ama iki ayağımın üstüne de basamıyorum. Öyle acıyorlar ki. Ama bir yandan da törene geç kalmaktan korkuyorum. Etrafa bakıyorum kimse yok. Yani o an, orda düşmüş olsaydım, beni en az bir saat kimse bulamazdı herhalde.

Bir müddet bekledim ve acım azalınca da inip törene katıldım. Ve hiç kimseye ne olduğunu anlatmadım. Çünkü o an neler olduğunu inanın ben bile hala anlamış ve idrak etmiş değilim.

Bu sebeple merdivenlerden mümkün olduğunca yavaş yavaş inerim. Böyle tuhaf tuhaf yapıyorlar birde onları var ya, binsaat inip çıkamıyorsun. Birde .. kaygan yapıyorlar ki, tutup hepsinden paspas yapıp, üstlerinden geçeceksin ki, anlayacaklar ne kadar kızgın olduğunu. Değil mi ama?

Merdivenden bahsederkene aklıma birde çok komik bir video geliyor. Videoda bozulmuş olan yürüyen merdivende bekleyen insanlar var. Öylece merdivenin yeniden çalışmasını bekliyorlar. Ki gidebilsinler. Yürüyen merdiven de demişken, sırf mecburiyetten dolayı, kullanmaktan korktuğum yürüyen merdivenlere alışmış biriyim. Hemde bu sene oldu bu olay. Belediyeye gitmek için illa ki yürüyen merdivenli köprüyü geçmemiz gerekiyor. Gıcıklığa bak ya. Yoksa ben alış-veriş merkezlerinde bile kullanmazdım. Alıştırdılar insanı. Ama ya alışmasaydım. Yaa.. bunu düşünen yok tabi. Gıcıklıkları da ordan geliyor zaten.