Dua

Tam içeri girdim, sessizce ilerliyordum ki öksürük sesi gelmeye başladı. Delice durmadan öksürüyordu. Kapısına kadar gittim usulca. 

"Su..."

Öksürükleri arasında cılız bir ses tonu ile söyleyebildi bunu. 

Etrafıma baktım gayri ihtiyarî. Benden başka biri yoktu. Iyi de beni nasıl görmüştü karanlıkta. Tekrardan su diye inledi. Mutfağı bulup bir bardak su getirdim. 

Elleri titreyerek içti suyu zor bela. Ama rahatladı içince. Öksürüğü de iyice seyreldi. Gözümün içine bakıp;

"Allah razı olsun evladım. Allah razı olsun. Bir tuttu mu tutuyor işte. Doktorlarda bulamadı çare." Derken elini uzattı bana doğru. Elimi tutmak istiyordu. Uzattım elimi de niye uzattım bilmiyordum. 

" Duam kabul oldu sayende. Rabbime yatsıyı kılmadan canımı alma diye dua ettiydim. Sen suyu getirdin de kendime geldim. Su gibi aziz olasın. Kazadan beladan borçtan kurtulasın güzel evladım. "

Gözlerimden yaşlar akıyordu. Ne olmuştu ki şimdi. Allah'ım kafayı yemek üzereydim. 

Ben bu yaşlı kadının evini soymak için gelmiştim. O ise bana dualar ediyordu. Dahası beni gördüğüne şaşırmıyordu bile evinde. Ona göre ben onun duasının kabul olmuş haliydim. 

Öylece kaldım olduğum yerde. Yaşlı kadın ağır ağır ilerleyerek abdest almaya gitti. 

Neden burdaydım ben gerçekten... Neden?!

Borç batağından kurtulmak için günlerdir bu kadının evini gözlüyordum. Nihayet bu gece bir cesaretle eve girdim. Başıma bunlar gelmişti.

Kafam bullak olmuş vaziyette evden ayrıldım. Tüm gece olanları düşündüm. Ağladım. 

Sabaha karşı dalmışım ki telefonun çalmasıyla uyandım. Telefondaki ses, iş başvurumun kabul edildiğini  söylüyordu. Dahası bir aylık avans verileceğini de. 

Tamam deyip telefonu kapadım. Ellerime bakıp,  yaşlı kadının elimi tuttuğu anı düşündüm.  Ne demişti duasında. 

"... Kazadan beladan borçtan kurtulasın güzel evladım... "

.....