Evet, sadece sevdim. Saf ve olduğu gibi. Olduğum gibi. Sevdim sadece.
Karanlıkta, cılız ama tüm varlığı ile yanan bir mum gibi. Karanlığı delen ama yok etmeyen.
Yağmur sonrası çıkan gökkuşağı gibi. Yağmurun hüznünü alan ama ihtişamını yok etmeden.
Sevdim. Gölge etmeden, gölgen olmadan.
Seni ayrı sevdim, kendimi ayrı. Bağlanmadan, bağımlı olmadan sevdim seni.
Unutmadım benliğimi severken seni. Çünkü ben, kalbimle sevdim seni. Araya başka bir şey koymadan. Koşulsuz, şartsız, öylece. Öylesine...
Şimdi, mumun ışığı yok. Söndü, söndürdün sen onu. Karanlığın ve ihtişamın yok etti sevgimi.
Sense, buna sevgi dedin. Oysa sevgi ne korkutur karanlığıyla, nede ezer ihtişamıyla.
Ben, seni sevmiştim sadece. Sadece...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder