Bir 14 Şubat Hikayesi.

Takvimler 14 Şubat'ı gösteriyordu bugün. Gülümsedi takvime bakıp. Gün yine çok yoğun geçecekti.

Çok değil, 6 sene evvel, O'na hiç bir şey ifade etmiyordu bu tarih. Kutlamazdı. Mantıksızdı. Ama işte, insana kutlatacak birileri çıkıyordu işte. Farklı adlarla bile olsa.

6 sene evvelinin 14 Şubat'ın da, hayatının aşkını, eşini tanımıştı. Kim derdi ki böyle bir gün de tanışacaktı ruh ikizi ile. Ama olmuştu. Tesadüfler ikisini bir araya getirmişti. Aşk doğmuştu işte ikisi içinde.

Sonrasındaki ilk 14 Şubat, bazı gelişmeler sonucu, evlilik yıldönümü oluvermişti. Hayatta hiç aklına bile gelmezdi bu gün evleneceği. Ama iyi idi, kocası hiç unutmazdı işte.

İkinci 14 Şubat'ta ise başka bir sürpriz geldi hayatlarına. Beklediklerinden erken merhaba demişti Onlara, minik yavruları. Hayatlarının anlamı.

Sözleşmiş gibiydiler sanki 14 Şubat ile. Ona hep iyi şeyler getirmişti. Sanki beni sev, ben iyi bir günüm der gibiydi.

Seviyordu 14 Şubat'ı. Ona getirdiklerini seviyordu. Tarih bahane idi. Onları çok seviyordu, hep sevecekti.

Sonra mutfağa gitti. Biricik yavrusuna doğum günü pastası yapmaya başladı.