Beş Kuruşu Olan.. ?

Yolda görseniz, a para düşürmüş biri deyip, eğilip alır mısınız o beş kuruşu?

Çok kıymetsiz görünür değil mi gözünüze. Üstüne basıp yolunuza devam edersiniz. Eğer içinizde alan varsa tebrik ediyorum onu. Alıp cebe indirmeyi kastetmiyorum. O parayı yerden alıp başka yere koymayı kastediyorum ben. Olmadı hayır kutularına atmak mesela. Yani gerçekten paranın değerini vermekten bahsediyorum.

Lisedeydik. Tarih öğretmenimiz demişti. O zamanlar paramızda sıfırlar var. En küçük para 5bin lira. (Bak şimdi 5 bin deyince insan bi heyecanlanıyor de mi? )  Şimdiki 10 kuruş 5 kuruş kadar bir şeydi. Yolda görüp tenezzül edip kimseler almıyor bu parayı demişti. Halbuki para değerlidir, kıymet bilmek lazımdır, demişti.

Şimdi ne zaman yerde para görsem, hocamın dediği gelir aklıma.

Düşünsenize, markete gittiniz. 10 kuruşunuz yahut 5 kuruşunuz eksik. Kasiyer bekliyor sizden, tamamlayın diye. Sizde eksik çıktı param diye mahçup oluyorsunuz. Kıymetini bilsek o paranın hiç yerlere atar mıyız? Siz hiç yolda yanından yahut üstüne basılarak geçip gidilen 100 lira gördünüz mü? Mümkün değil ki. Hemen sahibi aranır o paranın. Ama o kuruşların sahibinin kim olduğunun bir önemi yoktur hiç. Halbuki ikisi de para. İkisinin de değeri var. Yeri geliyor, o kadar noksan olduğu için istediğini alamıyor bile insan. 5 kuruş noksan diye nice paralar bozdurulur değil mi? Aman ne kıymetsiz para imiş. Bu kuruşların kıymetini en iyi kim biliyor biliyor musunuz? Marketler. Tek kuruş bırakmıyor hiç. Böyle zincirler kuruyorlar zaten kesin. Hem niye bıraksın ki, fiyatı o. Vereceksin tabi. Önemsemeyip yerlere düşürmeden evvel düşünseydin. Bilseydin kıymetini o beş kuruşun.