Başlığı Bilemedim..

Dün babamın uyarısı ile baktık diye hatırlıyorum. Halbuki cumartesi günü bir şeyi yoktu.
Kafesin dibinde öylece duruyor. Dedik herhalde yine yumurtlayacak bizimki. Kabartmış kendini. Çekilmiş köşeye.
Ama sonra baktık ki, ayağının üstüne basamıyor. Öyle durmaktan uyuştu diye düşündük. Ama düzelmedi. Uçamıyordu.
Elimizi uzattık kafese. Tepki vermiyordu. Normalde yabanidir. Kaçar, deli olur. Öylece kaldı. Aldık elimize, baktık ki, poposunda büyük bir parça kakası var. Temizlerken farkettim, kaka değil, yumurta parçasıydı. Herhalde yumurtasını yumurtladı da sonra üstüne abanınca kırıldı da kaldı poposunda.
Ama öyle değilmiş. Değilmiş yani.
Netten bakındık ki, yumurtası sıkışmış yani yumurtlayamamış. İçinde kalmış. Zaten kızarıktı. Sonrasında ucuna doğru bir morarma oluştu.
Ama temizledikten sonra yere düşmüş kanatları düzelmişti. Ayağına hala basamıyordu ama daha hareketli idi. Poposuna yağ sürün diyordu nette, sürdük. Sonra kakasını bile yaptı. Dedik iyi oluyor.
Gece ablam kalkmış baktı ki, kanlı kaka yapmış. Birde nasıl kesik kesik ötüyor ki.
Bir şey yapamıyorsun. Sabahsı götürelim dedik, bir veterinere.
Sabah kalktım, ilk ona baktım. Açarken üstünü bir ses gelmişti. Yada bana öyle gelmiş. Baktım yatıyordu.
Elimi yüzümü yıkadım geldim. Ablam kalkmıştı, baktın mı dedi. Baktım dedim ama yine baktım. Bu sefer ayağı takıldı gözüme. Ortadaydı, altında değil.
Anladım.
Ölmüştü.
Hemde gözü açık gitmiş garibim.
Gece iniltisini duyuyor, dua ediyordum. "Allahım ya şifa ver, yada canını al.." diye. Şifası yokmuş demek. Ömrü bu kadarmış.
Birgün süpriz yapıp gelmişti evimize. Yağmurlu birgünde annem bulmuştu kapının önünde. Minicikti. Hepte öyle kaldı. Pek bir meraklı idi yumurtlamaya. O yüzden yanına eş almıştık. Bize ikide yavru vermişti.
Hep dalgasını geçerdik, yumurtlamaktan başına iş gelecek diye...
Sabah sabah en kötü süprizi yaptı bize. Gittik, geldiği gibi, önbahçeye gömdük onu.
...