He Ya da Yo De..

Bir bayram daha bitti. Ben yine kös kös evde oturdum. Kısmen çocuk bakıcısı olduk yine. Sinirli yanım öyle diyor napıyım. Koskoca 6 gün bir yere gitme imkanı vermediler. Gelde sinir olma, haksız mıyım ?

Neyse.. geçti, gitti zaten.

Bir film vardı. Çocuğa öğretmeni, sorduğum sorulara “ evet ya da hayır” diyerek cevap ver, diyordu. Çocukta sonrasında cevap olarak; evet ya da hayır Efendim, diye cevap veriyordu.

Arada aklımıza geliyor. Ablamla birbirimize öyle cevap veriyoruz. Bazen çok gıcıkca olabiliyor bu durum. İtiraf ediyorum.

Birde bunun “he ya da yo..” versiyonu var, bizzat başımıza gelen.

Birgün, gündüz vakti, askeriyenin önünden geçiyorduk. Nöbet tutan asker, bize tanışalım mı tarzı bir şey söyledi. Tam hatırlamıyoruz açıkcası. Biz şöyle bir bakıp, yolumuza devam ettik. Sonrasında arkamızdan asker kardeşte aynen şöyle dedi.

“ he ya da yo, deyin sadece..! ..”

Aldı bizi bir gülme. Tabi O asker bizi artık görmüyor.

Zaman zaman aklımıza gelir, yine güler, birbirimize takılırız.

Eskiden askerler büyük adam gibi görünürdü gözüme. Şimdi hepsi anakuzusu görünüyor gözüme. Yanlış olmasın hala saygım var. Eskiden ben küçükmüşüm, onlar abi imiş. Şimdi ben abla olmuşum, onlar kardeş. O bakımdan fark var.

Bir test edin, komik ve gıcık edici bir etkiye sahiptir; evet ya da hayır.