12 Haziran 2014

Keşif.

İnsan, başkasını tanımaya çalışırken kendini de tanıyormuş.
O'nu keşfetmeye çalışırken, kendini keşfediyormuş da, buna ne çok şaşırıyormuş.
Daha önce tatmadığı duyguları yaşarken aklı karışıyormuş.
Dahası, kendini koca bir çocuk sanıyormuş. İlgi verirken, ilgi de bekliyormuş.
Kendini zor bir sınavda sanıyormuş. Yanlış yapmaktan çok çok korktuğu.
İnsan, bazı şeyleri yaşamadan bilemiyormuş.
İnsan, tanıdığı her yeni birinde, kendini daha çok tanıyormuş.





14 yorum:

  1. Günaydın :))
    Gerçekten de öyle ama sen çok güzel kelimelere dökmüşsün :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Günaydın. :)
      İçimden geldiğince yazdım. Teşekkürler. :)

      Sil
  2. Hep böyle samimi olman dileğiyle o halde kalemine sağlık:))

    YanıtlaSil
  3. İnsan; kendisini başkasında gördüğü ve bulduğu an; karşı konulmaz bir iradesizlik de yaşayabiliyor. Ne kadar kendini yetiştirip, donanımlı olsa da insan; ayakları yerden kesiliveriyor. Bazen insan aynaya baktığında ben bu muyum deyiveriyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet. Haklısınız.
      Allah doğruluktan ayırmasın. :)

      Sil
  4. Cidden öyle en iyiyle en kötüyle her tanıştığımız kişiyle tanışmamızın bir sebebi var bir adım ileri götürüyor bizi aslolan bize bir adım yaklaştırıyor.:)
    Kalemine sağlık klavyene ya da. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler. :)
      Evet, herşeyin sebebi var, şu hayatta.

      Sil
  5. Bunlar ne güzel kelimelerle anlatılmış gerçekler...

    YanıtlaSil
  6. yazan çok doğru yazmaş valla :)

    YanıtlaSil