Sen.. yada Ben.. Kimiz ki..

Sen kimsin? Evet evet, sen kimsin, onu bir de, bana ilk önce. Kimsin de benim hakkımda herşeyi bildiğini iddia edebiliyorsun sen? Nasıl bilebilirsin ki sen herşeyi? Söyle.. nasıl?

Şimdi söyle mesela.. ne hissediyorum şuan..mutlu muyum ki.. ama yokk.. sinirliyim değil mi? Hatta patlamış bir volkanım belki de..

ama yanılıyorsun biliyor musun? Hiç sinirli değilim. Aksine, sakinim. Hayatta olmadığım kadar. Bunca vakit hep sinirliymişim meğer. Yok o böyle der, yok şu böyle düşünür, diye diye sinir etmişim kendimi. Şimdi rahatım ama.

Anladın mı? Bak yanıldın işte. Beni tanıyor musun? Tanımıyorsun. Ama merak ediyorsun değil mi? Sırf bu sebeple bana karışman, öyle değil mi? Yok onu seviyorsun, yok bu tarzın değil, yok öyle yapma diye diye, aslında benim gerçek düşüncelerimi yokladın hep.

Heyhatt.. ama yanıldın işte. Seni de yanılttım ben. Senin gözünde nasıl olmam gerekiyorsa öyle oldum ben. Görmek istediğin süretim ben. Hiç aslımı, özümü görmedin, göstertmedim ki sana.. bir başkasına.. hiç kimse bilmiyor, ben kimim.. nasıl biriyim.. kimsecikler bilmiyor.. belki ben bile. Öyle çok başkası oldum ki.. öyle çok rol kestim ki.. özümü unuttum.

Niye.. Beni sev diye mi? Etrafımda birileri olsun diye mi oldum böyle ben.. bak sana başka bir soru soruyorum. Gerçek bir soru bu.

Niye böyle oldum ben.. söyle.. sen.. evet sen.. herşeyi bildiğini sanan sen.. beni tanıdığını iddia eden sen.. söyle şimdi.. bu hallerin sebebi sen misin? Yoksa ben miyim yine tüm suçlu..

söyle.. bekliyorum...