26 Kasım 2012

Benim Bir Sırrım Var...


Sır tutmayı bilir misin? Sır versem tutar mısın peki?

Peki sana o sırrı verirsem, ben sır tutmamış olmaz mıyım?...

Her insanın bir sırrı vardır. En büyük sırdaşı da kendisidir. Ve her bir sırrını başkasına paylaşınca kendine ihanet eder aslında. O ihanet göze alınır. Çünkü bazen o sır, kelimelerle dökülmek ister. Dışarı çıkmak ister. Belki de özgür olmak..

Sır yine sırdır aslında, kelimelere dökülse de. Taki o kelimeler özgürlüğü sevip, başka dudaklarda heyecan buluncaya kadar.

Sır.. Üç harf ya hani. Aslında hakeder o üç harfi. Biri sensindir. Biri sırrı sana işleyen. Biri de o paylaştığın...

Ama yine de sır kendinle ve sana işleyen kişi ile kalmalıdır. Bazen, tehlikelidir üçlemesi. Dedim ya, sever heyecanı sır. Dudaktan dudağa dolaşmayı sever. Bir çıkmayı görsün hele..

Sır, aslında hep iki kişiyle başlar ya, aslında onu sır gören, sadece sen olursun. Sana onu işleyen için sen sır değilsindir. En çok da bu yakar canını. En çok bundan korkarsın. Bu sebeple hep iki kalsın istersin. Yani bir.. yani sadece sende... içinde.. öylece..

Şimdi gerçekten istiyor musun sana sır verme mi?

8 yorum:

  1. Sır ve korku
    :)

    YanıtlaSil
  2. ben blogumdan paylaşıyorum zaten sırlarımı :)) sen de yaz yaz rahatlarsın da sonrasını bilemem :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Arada yazdığım oluyor ama dediğim gibi paylaşmaya kıyılmayan sırlar hep var. :)

      Sil
    2. ya da korkulan...

      Sil
  3. İki kişinin bildiği sır değildir geyiğine gireyimmi :d

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok.. Ama aslı o zaten mevzunun. Bir kişi kafi. :)

      Sil