Sizi bilmem ama benim hiç mektup
arkadaşım olmadı.
Ortaokulda mektup örnekleri ile ilgili
bir ödevimiz vardı. Dilekçe örneği idi galiba, konsolosluklara
mektup atacaktık. İstediğimizi seçip, yolladık. Mektuplarımıza
geri dönen bi Japonya birde adını şuan hatırlamadığım bir
ülke oldu. Ben hangi ülkeyi seçmiştim unuttum. Çünkü, bana
geri dönmedi.
Japonya, onu seçen arkadaşlara
ülkelerinin tanıtımını içeren bir bröşür, onlara özgü o
meşhur yemek çubuklarını yollamıştı. Alanlar öylesine
sevinçli, biz alamayanlar öylesine üzgün ve kıskanç idik. Belli
ki yanlış seçimlerim o zamandan başlamış.
Dün de, bir çocuk kanalında mektup
arkadaşlığından bahsediliyordu. Masalsı bir yolla anlatılmış
ama sonu biraz kafa karıştırıcı idi bana göre. Zira mektup
arkadaşlarından biri, çat kapı diğerinin evine geliyordu. Böylesi
bir zamanda ters bir hareket kanımca. Çocuklara böyle bir mesaj
verilmemeli bence.
Neyse..
Mektup arkadaşlığı güzel bir şey
aslında. Birbirini tanımayan iki kişinin, karşılıklı
birşeyler paylaşması güzel. İnsan tanımadığı kişilere
cidden bazen daha rahat iç dökebiliyor. Yargılamayacağını
bilmekte veriyor bu rahatlığı tabi.
İnsan bazen sadece içinden geçeni
öylece bir dökmek istiyor.Zaten dökemezse bir yerden sonra patlama
oluyor.
Aslında blog tutmak da bir nevi
mektuplaşma görevi görebiliyor bazen.. bazen ama.. Çünkü blogda
ister istemez bir kişiye hitap etmediğinizi biliyorsunuz.
Özelleştirme de o derecede oluyor.
O bakımdan mektuplaşma başka bir
olay. Başka bir paylaşım. Olsa diyorum bazen.
Hem nasıl oluyor ki, mektup
arkadaşlığı. Öylesine bir adres seçip, o adrese mektup mu
yolluyorsun ki.. bir denesem mi.. var mı içinizde mektup arkadaşı
olan, arayan, olmak isteyen? Bir ben miyim diye merak ettim sadece.
Yani sadece merak benimki, istediğimden değil.
Arkadaşınıza sadece Japonya'dan cevap gelmesi gayet normal.
YanıtlaSilEşim yıllardır Japonya'ya misafir öğretim görevlisi olarak davet ediliyor. Japonların çok hassas ve kibar olduklarını söylüyor. Geçen yaz blogumda da yazdığım gibi Japonya'dan misafir ağırlamıştık. O kadar sevimli ve nazik insanlar ki yanlarında nasıl davranacağınızı şaşırıyorsunuz.
Bir değil, birkaç arkadaşa yollamışlardı hemde. Aslında bu ülkelerinin tanıtımına da ne kadar önem verdiklerini gösterir.
SilBelki bi japonla tanışırım. Ne de olsa beni onlara benzeten çok, şansım büyük gibi ama, bakalım. :) :)
hakkında hiçbir şey bilmediğin birinin adresini biliyor olmak da ilginç. belki başka bir incelik vardır, postaneden teslim almak gibi.
YanıtlaSilOlabilir. Ama o kanıya, o izlediğim çizgidiziden vardım. Çünkü mektup orda direk eve geliyor. Ve dediğim gibi eve de ani baskın yapıyor. :D
SilO bakımdan bakınca cidden ilginç oluyor bu mektup arkadaşlığı.
Belki bilen biri okur da, cevap verip bizi aydınlatır. :) İnşaallah.
Japonya`dan çok mektup arkadaşım oldu zamanında. (30 sene önce yaklaşık:))
YanıtlaSilİnanılmaz bir kültür, incelik, toplumsal bilinç...
O dönemde bana çok şey kattı. Devlet okulunda okudum. Bildiğim İngilizce ile yazıştım, epey gelişti. Başka bir kültür tanıdım, çok şey öğrendim.
Güzel bir his.
Mektup değil ama kart atmak falan istersen bir adres verebilirim.
Daha önce bloğumda bahsetmiştim:
http://www.mutlueller.com/2012/09/cocukken-bana-ya-da-eve-yeni-bir-sey.html
O konunuzu hatırladım. Hemen bakayım.
Silİngilizce.. değil mi? Başka memleket olunca dil lazım insana.. bak bunu ben hiç düşünmediydim. :D
İyi bir çalışma şekli olmuştur ama. O yaşta ödev için o kadar uğraşmaya üşenir insan ama o mektup için kimbilir nasıl özenilir, itina edilir.. çok iyi bir metot bence. :)
Adresi alıp, bir kere denemek isterim. Bakalım, kısmet. :)
Teşekkürler.
Bir kac gun once memlekete gittigimde mektup arkadaslarimdan gelen mektuplari buldum, ufak tefek hediyeler, kartlar, vardi iclerinde, pullar zaten harika :)
YanıtlaSilLisede bir form doldurmustuk ingilizce dersi icin, ismini hatirlamadigim uluslararasi bir kurulus vardi okullara bu hizmeti veren, bir kac ulke tercih etmistik, adresler rastgele secilip verilmisti. Mektuplarin zamanina baktim da bazilariyla universite yillarinda bile mektuplasmisiz.
Semi'nin bahsettigi Postcrossing'e uye olabilirsin, daha 4 aydir uyeyim ama cok keyif aldim bu surpriz kart olayindan:)
O mektuplardan bir iki tanede bende var. Okurken uzak olmadığımız için pek gerek duymadık.
SilArada bende o yıllarda tuttuğum anı ve hatıra defterlerine göz atıyorum. Ne güzel şeyler yaşamışız.
Sanırım üye olacağım. Böyle tatlı bekleyişler insanı heyecanlandırıyor. :)
postcrossing enfes.
YanıtlaSilçok blog arkadaşımız üye.
hatta çok kişi sayemde üye oldu bak yaydım.
hemen katıl hiç durma hiç düşünme ama.
:)
Bu 3 etti.. Dahada düşünmeme gerek yok galiba. :)
SilBen çok isterim başka bir ülkeden mektup arkadaşı, yaşı konumu cimsiyeti bilmeden yazmak isterim ona:)
YanıtlaSilEvet, böyle düşününce çok büyülü geliyor bencede. :)
Silben de istiyoruuuum sen üye oldun mu bu postu yazalı çok zaman geçmiş merak ettim bana bilgi verebilir misin eğer olduysan :)))
YanıtlaSilYabancı idi, yapamadım. :D Kaldı öyle.
Sil