Servis - Yolculuk Hikayesi.

Marketten çıkmış, ücretsiz yolcu servisine binmiştik. Daha kalkmasına vakit vardı ama biz binmiştik. Binmeden yanımızda getirdiğimiz market arabasını durağın az ilerisindeki yerine bıraktım. Çünkü, bir önceki binişimizde, öylece arabanın önünde bırakanlara laf söylemiştik. Market arabaları da sanki park edilmiş gibi ama dağınık olarak, öylece yolda duruyordu.

Biz servise binerken, elimizdeki poşetlerden biraz yavaş ilerliyorduk. Bir bayan aman acelem var diye, aşağı inmeye çalışıyordu. Açıkcası bu tavrı beni biraz gıcık etti.

Yanımızda en küçük yeğenimde vardı. 20 aylık oldu artık. Bir yaramaz ki sormayın. Arabada durmuyordu. Elinde olsa koltuktan koltuğa atlayıp zıplayacaktı.

Bu arada şoför olduğunu düşündüğümüz biri gelip, yanlış araba olduğunu söyledi. İndik arkadaki arabaya bindik. Ama bu arada önde oturan teyze, biz binerken inen bayanın ona poşetlerini emanet ettiğini söyledi. Şoföre söyledi, beraber bayanın poşetlerini de taşıdılar arabaya. Teyzenin yanında da torunu vardı, 10 yaşlarında. Sonra poşetlerin sahibi kadın geldi. Meğer o hepten yanlış arabada imiş. İndi gitti.

Sonra çocuklu bir bayan bindi. 1 yaşına girecekmiş bir ay sonra. Bizim yeğen görünce bebeği, kendi bebekliğini unutup, bebe bebe demeye başladı. O bebekte Maaşallah pek bir güler yüzlü idi. Kadının bir de 3 yaşında çocuğu varmış. Ama ikisi ile birlikte sokağa çıkmaya cesareti yokmuş. Birini bırakıyormuş hep. Yanlış arabaya binen kadınında yanında iki çocuğu vardı. Onun için iyi cesaretli kadınmış dedi.

Servis hareket etti. Bir zaman sonra durdu. Ön tarafta bir hareketlilik oldu. Meğer teyzenin torunu kusmuş. Sağolsun şoför durdu. Esnaftan su falan istedi. Temizlenmesini bekledi sonra tekrar hareket etti.

Marketlerin böyle ücretsiz servisleri iyi oluyor. Bir keresinde de, arka koltukta oturan iki bayan vardı. Biri diğerine sesiniz çok güzel ve etkileyici diyordu. Radyo programcısı bile olabilirmiş. Açıkcası sesi cidden iyi idi. Sonra kitap okudular yanlarındaki çocuğa. Ama sesi güzel olan değil, diğeri okudu. Ama hep yanlış okudu. Yani vurgularını çoğunlukla yanlış yaptı. Ben bile bazı yerlerini anlamadım. Sanki bana okuyor gibi dinlemiştim.