24 Şubat 2012

Kafam Karışık

Bakıyorum ama göremiyorum. Göremiyorum görmek istediğimi. Belki de yanlış yerde arıyorum, bilemiyorum ki...

Gülüyorum, bak diyorum işte ne güzel. Gülümsemek güzeldir. Gülümsetebilmek daha güzel. Ama hayat geçmez ki gülerek...

Derdim var diyorum, sessiz ve usulca. Öylece anlatıyorum, hafiflik geliyor. Ama diyorum yetmiyor ki...

Güvenmek istiyorum. Güveniyorum da belki. Sonra bir şey oluyor. Uzaklaşıyorum. Çekiyorum ellerimi ellerinden. Herşey anlamsızlaşıyor...

Zaten ne anlamı vardı onu da bilmiyorum ki. Anlamsızlık içinde anlam mı aradım ki? Bilemiyorum...

Ne gülmek, ne paylaşmak ne de güvenmek yetiyor. O eksik parçayı bi türlü koyamıyorum yerine. Olmuyor. Bende mi o eksiklik yoksa karşımdakinde mi ? Onuda ayırtedemiyorum... Bilemiyorum.

Ya istemiyorum kimseyi... Ya da istediğimi daha bulamadım... Bilmiyorum. Kafam çok karışık...

4 yorum:

  1. İstediğini bulduğun anda karışıklık kaybolacaktır. (:

    YanıtlaSil
  2. Olsun kafa karışıklığı iyidir bazen, aptal adamların kafası karışmaz, düşünebiliyorsun işte ne güzel. Kafa karışmadan bi sorun çözemezsin, olumlu tarafından bakmalısın (:

    YanıtlaSil
  3. Değişik bakış açın var cidden. öyle demi yani, var bişey ki karışıyor kafa. (:

    YanıtlaSil