Küfür candır, canandır.
Deşarj eder küfür, ama şarj de eder.Sözün bittiği yerde başlar küfür.
Adamın hasıdır küfür, söyleyeni de has yapar haliyle.
Daha sayayım mı... Yok yok, eminim bu ne saçmalıyor diyorsun kesin. Ama böylesi düşüncelere sahip kişilikler olduğunu düşünmekteyim.
Geçenlerde nette bir yazı gördüm. Bilmediğim bir konu üzerine yazılmıştı ve yeni birşey öğrenmiştim ben. Ama bolca küfüre maruz kaldım. Yazı, başından sonuna kadar serpilmiş bir şekilde küfürlerle lekelenmişti adeta. Sonra ne hikmetse, küfür küfürü mü çekti bilmem, başka bir yazıda bol küfür işgali halindeydi.
Hitap ettiği kesim mi küfürsever acaba? İyi de okumayı seven biri, sanmıyorum bu kadar küfür sevsin.
Doğal olduğunu da düşünüyor olabilir belki de.
Aman işte, kendi kendime neden aramaya çalışıyorum. Bilmiyorum neden. Bu saçmalığa kılıf uydurmak gereksiz.
O küfürlü haliyle, o yazılarla okunabiliyorsa, takipçileri varsa, sorun kimde bilemiyorum. Belki de ortada sorun yok, bana öyle geliyor. Biri çıkıp sanane kardeşim, küfür ediyorsa ediyor, hoşlanmıyorsan okumazsın, der. Ee doğru söyler. Ne diyim yani...
Aynen dediğiniz gibi küfür sözün bittiği yerdir.Hele ki tartışmada söyleyecek sözü kalmamış basit bir insan başlar sövmeye. Bu tip insanlar ne kadar kendine başrol biçse de her zaman hayatın figüranlarıdır.
YanıtlaSilHadi tartışma sırasında küfür edeni bir nebze, belki azcıkda olsa anlarsın. Ama iyiye kötüye küfür eden figüranı geçtim, bi rolü bile haketmez bence.
SilKüfür konusunda abartanları bende okuyamıyorum.Yazmak istersen mimin var bende.:)
YanıtlaSilYalnız olmadığıma seviniyorum.
SilBenimde ilk mimim olacak. Yazmam mı? (:
maalesef küfürlü konuştuğunda sevimli olduğunu düşünenelr bile var... pek de söz edilemiyor çünkü karşılığında gelen küfürlü cevap oluyor.
YanıtlaSilEvet aynen. Ama işte o vakit sevimli olmuyor, onun farkında değil.
Sil