Ben
bir kuşum. Bana gülümseyen, yemek veren o insana kandım. Artık
korkmadan toprakta dolaşıyordum. Hepsi bir sandım. Başka bir
insan gelip, bana kıydı.
Ben
bir insanım. Bana kötülük yapan, aldatan bir insana kandım.
Artık kimseye güvenmiyordum. Hepsi bir dedim. Bissürü iyi insanı
kaybettim.
Ben
bir insanım. Bana iyilik yapan, beni seven bir insana inandım.
Sadece ona güvendim. Başka kimse böyle olamaz dedim. Bissürü iyi
insanı kaybettim.
neticede hep iyi insanları kaybediyoruz sanırım...
YanıtlaSilGaliba... ama içimizdeki iyilik kaybetmiyor galiba.
Silbir kişiye kanıp herkesi iyi zannediyoruz
YanıtlaSilsonrada diğerlerini kaybediyoruz :(
bu ne zaman sonlanacak
Aslında demek istediğim biraz farklı.
SilAslında birine kanıp herkesi iyi sanmak değil olay. Herkesi kötü sanmak, kötü birine kanınca...
hımm aslında aynı yola çıkıyoruz bence.
Silkimi birini iyi görüp herkesi iyi zannediyor hataya düşüyor.
biri de bir kötü ile karşılaşıp herkesi kötü sanıyor ve o da hataya düşüyor ve muhtemelen de her iki kişi de mutsuz ve yalnız oluyor :(
Hımm.. evet aynı yol. :)
SilAma farkı da var. Biri hep iyi görmüş herkesi, diğeri hep kötü. benimde demek istediğim o aslında. İyiyi çok görmüyoruz. Artık herkesi iyi sanan insanlar yok. İnancımız gitmiş.
Evet maalesef :(
Silaaa sahiden de öle oluyor yaaa.
YanıtlaSil:)
Maalesef öyle oluyor. :)
SilNe güzel anlatmışsın kaybediyoruz,yargılıyoruz bir kez acı çekince dokunamıyoruz.
YanıtlaSilDokunamıyoruz.. güvenemiyoruz... yalnızlaşıyoruz.
Silay çok sevdim :)
YanıtlaSilTeşekkürler. :)
SilNe güzel bir tespit ve bir o kadar güzel anlatım.
YanıtlaSil:)
Teşekkürler. :)
Sil