O'na
yaşını sorsan, bir cevap veremez sana. O, görünürde genç ama
ruhu yaşlı olanlardandı. Birileri buna tecrübe de derler. Ama kim
ister bu kadar tecrübeyi ?...
Yorgundu
ama savaşçı değildi. Yorgun savaşçı diyemezdik O'na.
Savaşmamıştı ki O, yaşamaya çalışmıştı yalnızca. Yoksa
yaşamak savaşmak demek miydi? ...
Yaşamak
savaşmaksa şayet, bir de düşman olmalıydı. Ve birde silah
arkadaşların. Arkanı kollayan, seni koruyan. O'nun kimsesi yoktu
ki bu savaş meydanında. Ne dostu, ne de tek bir tane silahı...
O,
yorgun. O, aslında hiç yaşamadı. Kabus gördü sadece. Şimdi
gözleri kapalı, kabusun bitmesini bekliyor.
O
kim mi ? Ben bir çocuk diyeyim, siz binlerce...
O kabus hemen bitsin
YanıtlaSilHiç bir çocuk kabus görmesin o kabusları yaşamak zzorunda kalmasın
İnşaallah..
SilRabbim yardımcıları olsun... Kurtarsın onları.. onlar da yer yüzündeki her normal çocuk gibi koşturup gülüp oynasın ve hayaller kursun..
YanıtlaSilAmin.. İnşaallah.
SilBitmeli bu savaş..
YanıtlaSil:(
Keşke.. Hemen..
Silya ben senin düşündüğün konuları pek seviyorum ya.
YanıtlaSilçok hayati güncel şeyleri görüyosun ya.
:)
Sende öyle şeyler görüyorsun ki. Bence sadece anlatım farklı. :)
Sil