Kendinizi
hiç zayıf halka hissettiniz mi?
Bir
topluluğun içinde tüm alaycı gözlerin üzerinizde olduğu o
anda, kendinizi nasıl da zayıf, güçsüz ve ezilmiş hissettiniz.
O an orda olmamayı ne çok isterdiniz. Ya da yaptığınız,
dediğiniz şey her ne ise onu yapmamış olmayı. Oysa size göre ne
masumdu. Hiç düşünmemiştiniz böyle sonuçlanacağını.
Şimdi
hep tutukluk içindesiniz. Yine o anı yaşamaktan korkar halde.
Artık topluluk içinde, yine tüm alaycı bakışlar size bakacak
diye, tek kelime etmiyor. Adeta hiç hareket etmiyorsunuz.
Bedenen
orda olsanız da kendiniz dahil kimse sizi görmüyor. Konuşsanız
kimse dönüp bakmaz size. Kalkıp gitseniz aldırış eden olmaz. Ya
da siz öyle düşünüyorsunuz. Konuşsanız yine gülecekler. Bir
hareket etseniz yine gülecekler. O yüzden yokmuş gibi orada durmak
en iyisi değil mi?
Kim
suçlu peki bu süreçte?
Siz
mi? Sizi bu duruma düşürenler mi suçlu?
Tabiki
onlar. Sizi hep ezenler. Küçük görenler. Ve yanınızda hiç
olmayan anneniz, babanız. Oysa bir destekçiniz olsa ne güzel de
işler başarıyorsunuz. Korkmuyorsunuz topluluktan. Küçük
düşmekten. Alaycı bakışlardan..
Ama
sadece küçük bir destek lazım. Sizi yalnız olmadığınıza
inandıracak bir destek.
Çok
mu bunu istemek?
Büyük
bir istek mi bu?
kaldı ki bu ruh hali düzeltilmediği sonraki zamanlarda o kadar da kolay olmayacaktır küçük bi destekle düzelmek.
YanıtlaSilHaklısın.. ama yine de o desteğin varlığı insana iyi hissettirir.
Silevet insan belki de bu yüzden toplumdan daha çok çekiniyor .Yanında güvendiği insanlar olunca herkes bana gülse çekip gitse de o hep benim yanımda olur diyebileceğimiz insanlara ihtiyacımız var
YanıtlaSilEvet o insanlar hep hayatımızda var olsun...
SilÖyle bir duruma düşmedim hiç ama okurken hayal ettim. Ya ben bana gülenlere gülümseyerek "ne oldu" derdim. Kimse kusursuz değil hem de hiç kimse :)
YanıtlaSilNe güzel. Ama herkes senin gibi karşılamıyor maalesef. Adeta yerin dibine giriyor o an, yok olmak istiyor.. Küçükken yaşadığımdan dolayı bilirim. :)
Silo duruma düşenden çok o karşısındaki alaycı insancıklarda ararım ben en büyük sorunu... hiç anlamam nelerine güvenip de öyle davranırlar diye.. insan oluşlarına mı, aciz bir varlık yani, her an aynı duruma düşmeye müsait varlıklar oluşlarına mı(!)
YanıtlaSilhaklısın bir destekçi oldu mu sana o güveni desteği hissettirdi mi, kolay kolay ezilip büzülmez de insan belki..
Tabiki de asıl ezikler onlar. Ama o an onu düşünmüyorsun. Düşünemiyorsun ki...
Silşimdi bak bu durum bana çok uzak değil. hep en sessiz en çekingen olduğum için. ezik değil de tuhaf derler hep.
YanıtlaSil:)
O duygu daimi değil zaten. Sessizlik baki ama. :)
Sil