13 Mayıs 2014

Kaçış.


Gişedeki memur, sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Önemsemedim. Hâlâ nereye gideceğimi bilemiyordum. Buraya kadar, bilet gişesine kadar gelmiştim. Gidecektim. Ama neresi olduğunu hiç ama hiç bilmiyordum ki.

-Hanımefendi, sırada bekleyenler var. Ya nereye gideceğinizi söyleyin ya da sıradakine yer verin.

Derin bir nefes aldım. Bu sessizliğim adamı daha da delirtiyor gibiydi. Sonra duvardaki Türkiye haritasına gözüm takıldı. Gözüme ilk takılan şehrin adını söyledim. Adam başka bir şey sormadan  biletimi kesti ve önüme koydu. Parasını ödeyip ayrıldım.

Banklara oturup, biletime baktım. Kalkış saati 15. deydi. Şu an saat 14.36. Güldüm. Tüm evren gitmem için hazır gibiydi. Hadi oyalanma, vakit kaybetmeden git gidebildiğin yere.

Gidiyordum. Neresi olduğu önemli değildi. İçimde sadece gitmek vardı. Gitmek.
Yanımda ne bavul vardı ne de tek bir eşya. Sadece çantam vardı.

Bineceğim otobüsü bulup yerime oturdum. Otobüs boştu. Yanlış bir seçim mi yapmıştım acaba? Sonra kendime güldüm. Seçim mi.. Sen zaten gitmeyi seçmiştin kızım. Hani önemi yoktu gideceğin yerin...

Kalkış saati gelmişti ama şoför ortada yoktu. O da biliyordu, tek yolcusu bendim. Yani acelesi yoktu. Beni istediği kadar bekletebilirdi.
Beş dakika gecikme ile geldi. Yerine oturmadan otobüse baktı, beni gördü.

-Kusura bakmayın. Biraz geç kaldım.

Bir şey demedim. O da sonra sessizce bir şeyler mırıldandı. Kızmış olabilir. Ya da benim kızdığımı düşündü.

Yola koyulduk. Şoför radyoyu açtı. Otobüsün sessizliğinden memnundum. Radyoyu kapatmasını istemeyi düşündüm. Ama vazgeçtim. Bugün konuşmamaya kararlıydım. Çok mecbur olmadıkça. Hem konuşsam kim dinliyordu ki. Kimse sesimi duymuyordu bile. Konuşup ciddiye alınmayınca sinir olmaktansa hiç konuşmayıp karşımdakini sinir etmek daha iyiydi. Tıpkı gişedeki adamı sinir ettiğim gibi. Halbuki ne suçu vardı. Ya şoförün suçu ne idi. Beş dakika için benden özür dilemişti ama ben cevap bile vermedim. Bazen sinir olduğum o insanlar gibi davranıyordum.

Bir süre sonra radyoyu dinlediğimi farkettim. Dj, o çok konuşanlardandı. Yani O'nu şarkı dinlemek için değil, muhabbetini dinlemek için dinlemeliydin. Zira zaten çok şarkı çalmıyordu. Sadece konuşuyordu. Bende kendimi onu dinlerken buldum.

Kaçma diyordu. Kaçarsan yakalanırsın. Ama gitmeyi seçersen şayet, özgür olursun.

Beynime ok gibi saplandı bu söz.
Ben kaçıyor muydum? Yoksa gidiyor muydum? Gitmeyi seçmiştim ama sanki gitmek değildi bu. Zira kendimi şu an hiç özgür hissetmiyordum.

Yola baktım. Akıp gidiyordu. Beni de götürüyordu ama ben gidiyor muydum, yoksa kaçmama yardım mı ediyordu...

-Şoför bey, müsait bir de inebilir miyim?

-.. ... ! ? Peki.

İşte yakalanmıştım kaçarken...



 

15 yorum:

  1. eee sonra ne oldu?
    nereye gittin?
    ay bilet patladı yani elinde öyle mi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) :)
      sonrası size kalmış.
      Çünkü bu bir hikaye...

      Sil
    2. olsun yaa o zaman şöyle devam edelim..

      Otobüsten inen genc kaldırımda beklemeye başladı. Arkasında boynuzlu bir geyik olduğunu farketmesi çok olmamıştı. Geyiğin üstüne atladığı gibi indiği otobüsün gideceği istikamete yol aldı. Arkadan gelen başka bi geyikte onu sırtına aldı veee...

      ay devam edemicem :D

      Sil
  2. Eee kaldın mı yollarda :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)
      Ben yolda kalmam, bırakırım. Tıpkı bu hikayede olduğu gibi. Yani sadece hikayelerde..

      Sil
  3. Hayattaki seçimlerimiz gitmek mi yoksa kaçmak mı tarafında oldu bunu kendimize sormamız lazım bu sorunun cevabı sadece bizde sanırım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet. Gidiyoruz sanarken aslında kaçıyoruz belki de..

      Sil
  4. Kaçmaktansa kalmak iyidir ya :)
    Bunu dediğime bakma bende kaçanlardanım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısın. :)
      Ben hep içimde kaçarım. Fiili kaçışlarım yoktur. Yani ciddi bir kaçış fiili. :)

      Sil
  5. Gitmek Gelir İçimden
    Gitmek gelir içimden
    Gitmek uzaklara
    Çekip alır bir deli rüzgar
    Tutar kara

    Kumda kayar ayaklarım

    Yüreğim soluk soluğa
    Martılar can atar
    Ben ekmek atarım onlara

    Gemiler bensiz gider
    Hayali uzak limanlar
    Avucumda tütün sarısı
    Birde yaşanmamış zamanlar

    Kumda kayar ayaklarım
    Yüreğim soluk soluğa
    Martılar can atar
    Ben ekmek atarım onlara/Yaşar KURT

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzelmiş. :)
      Gemiler bensiz gider, hayali limanlara..

      Sil
  6. Kafanı da yanında götürdüğün süreceeeeee, ha gitmişsin ha kalmışsın:-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi.. tam manasıyla gitmenin adının karşılığı kafa rahatlığı ile gitmek oluyor galiba. :)

      Sil
  7. kaçmadın ki işteee :)

    bak biliyon mu böle bişi yaptım. otogara gittim bayram tatilinde, baktım baktım nereye gideyim, bindim, kastamonuya gittim, ilk defa görmüş oldum işte :)

    YanıtlaSil