12 Haziran 2013

Park ve Çocuk.




Şu an, yine camdan parkta oynayan çocukları izliyorum. Parkta oynuyorlar ama bildiğiniz gibi değil. Ya da biliyorsunuzdur canım.
Şimdi, biri salıncaklarda sallanmak yerine salıncağın üst demirine çıkıyor. Orada oturuyor. Kendini oradan aşağı sarkıtıyor. 
Bir diğeri kaydıraktan bir iniyor bir çıkıyor. Ama tersden. Kaydıraktan merdivenlerine trans geçiş yapıyor.

Görüntü özetle aynen şöyle: sanki bu çocuklar başka dünyadan gelmişler. Parktaki oyuncaklarla nasıl oynanması gerektiğini bilmiyorlar ama parkı bildiğiniz işgal etmişler.

Geçenlerde birbuçuk yaşındaki yeğenimle parktayız. O da görüyor, kaydırağa tersten çıkmaya çalışıyor. Çocuklar böyle böyle görüp öğreniyorlar.
İnsan çocuğunun, böyle oynanan bir parkta tek başına oynamasına izin verse de, bence aklı onda kalır.
Okullarda hayat bilgisi dersi var ya, o derse eklense, parktaki oyuncaklarla şu şekilde oynanır. Şu şekilde oynanmaz. Tehlikelidir denilse. Hiç fena olmaz. 
Değil mi?
 

10 yorum:

  1. çok doğru demişsin şimdiki çocuklar gerçekten bizim zamanımızdan farklılar
    bizim zamanımız deyince bi kötü hissettim kendimi yaa yaşlanmışım gibi geldi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim zamanımızda böyle parklarda oynamak lükstü resmen. :)
      Evet, yaşlandık galiba artık.. :D
      Olsun ama, yaşadık gördük birşeyler. İyi kötü..
      Ama çocuk kalaydık iyiydi. Gerçi bu zamanda bu akılla çocuk olmak da kötü. :)

      Sil
    2. öyle valla günümüzde bedeni çocuk ama aklı görmüş geçirmiş insan olan çocuklar var :)

      Sil
    3. Evet var ama hiç sevimli değiller. :) :)

      Sil
  2. Çocuklar yaşayarak öğreniyor. Kendilerini tehlikeye atmadıkları sürece bence nasıl istiyorlarsa öyle oynasınlar ve yaratıcılıkları gelişsin. Bir de özgüvenleri.

    Yeterki tehlikeli bir durum oluşmasın
    Sevgilerimle
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O çocuğun, o demirin üstünde oturması bence yeterince tehlikeli. Düşse (Allah korusun) bir kırıkla kurtulması mucize sayılır.

      Sil