Sevgili blogdaş Nabrut, merak etmiş,
bu blog yazılarımı nasıl yazıyorum diye.
Allahım, sen affet,
insan bir mimi bu kadar çarpıtır yani.. :D
Mimin adı, kamera arkası. Yani
blogumuzda yazdığımız yazıları nasıl yazıyoruz, ne şekilde
yazıyoruz.. Bunu anlatan bir yazı.
Lütfen önce mendillerinizi hazırlayın.
Benim blog yazılarımı nasıl yazdığımı öğrenince,
gözyaşlarınıza hakim olamayacaksınız. Bak bende hüzünlendim
şimdi.
Efendim, malum bilindiği gibi,
bilmeyenler varsa da şimdi öğrensin, evde eski bir bilgisayarım
var. Onun için yeni bir pc alacağımı söylemiş. Sizden öneri
istemiştim, hatırlarsanız. Ama ben sizin önerilere uyamamış,
gitmiş bir tablet almıştım. Paramla onu almaya kıydım
diyebiliriz.
Bilen bilir, tablette normal bir yazı
yazmak zordur. Yani benim için değişen pek bir şey olmadı.
Peki nasıl yazıyorum ki ben bu
yazıları..
Biraz heyecanlanın..
Küt küt..
:D
Delirdim azcık.
İşyerinde yazıyorum. İşte
söyledim.
Bir yandan gelen gidene bakıyorum. Bir
yandan yazı yazmaya çalışıyorum. Bir yandan bunu patrona
çaktırmamaya çalışıyorum. Word bir açılıyor, bir kapanıyor.
Yazılar mütemadiyen yarım kalıyor. Sonra devamı geliyor.
Ah bir de yerimden kalkmak gibi bir
olay oluyorsa, bende heyecan tavan yapıyor. Ay onu kapat, yok onu
sil, aman kimse bir şey görmesin.. öl geber stresten. :D
İşte böyle aksiyon dolu anlarla
yazıyorum ben bu yazılarımı. Bu blog benim fedakarlıklarımla
ayakta duruyor hala..
Evet mendillerinizi şimdi kullanabilirsiniz.
Aaa.. hala ağlamadınız mı? ):
Bir de resim sorunsalım var benim. Allah kimseye, başka blogdaşlara vermesin. Başka bloglarda milletin kendi çektiği resimleri gördükçe nasıl da içim gidiyor, bilmiyorsunuz. Tamam resim çeken bir telefonum benimde var ama işyerinde bilgisayara bağlayamıyorum. Ki telefonun bağlantı zımpırtısı da yok zaten. Bende bu durumu kendi çizdiğim resimlerle kapatmaya çalışıyorum. Ya da arayı daha fazla açıyorum. Farketmişsinizdir.
Bende sizden çok şey bekliyorum sanki, yok onu biliyorsunuz, yok bunu farkettiniz.. gibi lafları çok kullandığımı farkettim. Napıyım, kendimi çok mühim insan sanıyorum. Hepsi bundan. Ki bunu zaten, yazının ilk cümlesinden anlamışsınızdır. Anlamayanlara koca bir selam çakıyorum ve :D
Sevgiler...
Cok hizlisin :) sevgili küçük emrah :)) ama suc senin blogger tablet alir mi :))) ama simdi utandim sen böyle dertler ve sikintilar icinde yazarken ben zevku sefa icinde :)))))) mendil yetiremedim inan :)) cok sevdim bu yaziyi ama ellerine saglik.artik okurken seni böyle hatirlayacagim
YanıtlaSil:D
SilAcıların çocuğu..
Oyy.. yine de kıyamam ya.. ağlamayın siz. :p (mendil tedarik ederim ben, sorun yok)
Ben yine de halimden memnumun. yazabiliyorum herşeye rağmen. :) :)
İçimdeki Emrah oluverdi Polyanna. :D
İyi bir şekildedir İnşaallah.
:)
ahahaha güldürdün beni kıısss :) canım benim telefpnuna google playden googe + programını indir onunla birlikte fotoğraf programı gelecek ve çektiğin bütün fotoğraflar yedeklenecek.post yazarken fotoğraf bölümüne tıkla çıkan yazıda telefondan yükle seçeneği var ordan istediğin fotoraflara tıkla ve seçilenleri ekle onu ekledikten sonra ekranın en alt sağ köşesinde fotoğrafı nereye koymak istediğini belirle ve fotorafların yüklensin....ayy anlatması zor uygulaması kolay canım kolay gelsin sana sevgiler selamlar :)
YanıtlaSilAllah ağlatmasın. :)
SilÇok teşekkürler ama benim birde şu sorunum var. Telefondan nete giremiyorum. Yani girerim de, girmiyorum. :D tarife pek müsait değil. Birde evde 60 küsür lira ödediğim net varken, üstüne birde cepten nete para vermeyi pek akıllıca bulmuyorum. Keşke telefonumda wife olsaydı ama yok maalesef. :)
sevgiler benden Efenim.. :) :)
Allah kolaylık versin. Bir post hazırlamayı başarmak Görevimiz Tehlike filmlerini aratmıyor desenize. :)) Ama olsun belki de bu kadar zorluğa katlanmanız onları daha değerli kılıyordur. ;)
YanıtlaSilAmin.. Amin..
SilEvet, çok benziyor, değil mi.. :) öyle tabi, her biri çok değerli. Blogum çok değerli. Sizler de onun değerini arttıyorsunuz. ;)
Eksik olmayın.
Aşk bu işte.... :))
YanıtlaSilİdolümsün...
Ooo..
SilVayy...
Ayy.. ben bir havalandım. :) :)
Teşekkür ederim..
hah haaaaa ama çok güldüm yaaaaa :)))
YanıtlaSilKomik bir durum. :D
SilAhaha çok tatlısın ama valla. :-) bundan böyle ne şartlarda yazdığını düşünerek okurum ben ehehe bütün bunlar hep emek :-)
YanıtlaSil:)
SilHepimizinki öyle, emek dolu.
Eksik olma. :) :)
Yaaa bu mimi benim de yapmam lazımmm ama yapamıyorum bir türlüüü offf ki ne offf :/
YanıtlaSil:D
Telaş yok, yaparsın. :)
Siltabisi canımmm koskoca bennnn neler başarmışım bu neymiş hahaha :D
SilTabiki de. :)
SilBir şeyi aşkla yapmanın örneği bence,
YanıtlaSilBilirim, iş yerinde özel şeylerle ilgilenmenin stresini ve heyecanını. Hep de suvunurum, 7/24 çalışılmaz ki arada kafa dağıtmak gerek ki tekrar odaklanabilelim di mi? ;)
Göze batmasa o 5-10 dakikalar. İçgüdüsel biraz da, vicdanımız ve yasağın cazibesinin savaşı :)
değil mi.. dağıtalım da toplaması da olsun. :) :)
Silcazibesi fazlaca gibi. Zira evde bu kadar nete takılmıyorum, sıkılıyorum. :)
Aa, ilginc bir mim buda. Daha mimlenmedim ben, kesin mimlenirim. Yazarim bende blog yazilarimi nasil yazdigimi.
YanıtlaSil:) Mimlenmeyi beklemeden de yazın.
Sil