Benim dedem, küçükken bana çok güzel masallar anlatırdı. O ölünce o masalları bir kitap haline getirdim. Dedem artık sadece bana değil birçok çocuğa masal anlatabiliyor.
Dedemin bu masalları bazen hayal bazen gerçek ile karışık olurdu. Hayalgücü o kadar genişti ki, kocaman bir çocuk gibi.
Ömrü orda burda geçmiş dedemin. Misal çocukluğunu Avustralya da, gençliğini Irlanda da geçirmiş dedem. Orada küçük bir kitap dükkanı açmış kendine para kazanmak için. Kitapların yarısından fazlası Türkçe olunca pek kazanamamış ama pes etmemiş bundan.
Aşkı ve ayrılığı Irlanda da yaşamış. Tutku dolu bir aşk yine tutkuyla bitti derdi. Ama ananeme olan aşkının yeri ayrıydı. O benim kırmızı ışığım derdi. Yani son durağı.
Ananem ölürken mutluydu der. Dahada yaşardı da zamanında içtiği viskiler çürüttü onu der durur aklına geldikçe.
Ne ananem ne ben doyamadık dedeme.
Şimdi gözünde gözlüğü, elinde dedemin masalları kitabı. Hem ağlar hem söylenir dedeme. O ömre neler sığdırdın sen Hakan....
....
gelcem yineee, koydum yorumlara linkiniii :)
YanıtlaSilçok güzel çok da duyguluuuu :) iyi yaşamış be dedeee :) birbirlerini de sevmişler çok demekki ikisii :)
YanıtlaSilGeç kavuşmuşlar herhalde. Doyamadıklarına göre birbirlerine.
Sil:)
Kitap haline getirmesi ne güzel bir şey olmuş :):) Öykünüzü sevdim gerçekten ''O benim kırmızı ışığım derdi. Yani son durağı.'' özellikle bu kısmı daha bir sevdim. Kaleminize sağlık :)
YanıtlaSilBeğenilmek güzel.
SilTeşekkür ederim.
:)
Ne tatlı bir hikâye olmuş. Özlemişim hikâyelerini.
YanıtlaSilBuna pek sevindim.
SilDevamı gelir Inşaallah
:))
Değil.
YanıtlaSilKelime oyunu için yazdım.
:)
Dede de, anneanne de çok şanslıymış, sevmiş ler birbirlerini:)
YanıtlaSilEvet.
SilSevmek sevilmek güzel şey.
:)
Hakkını vermişsin kelimelerin. Çok güzel bir iş çıkmış ortaya. Tebrik ederim :))
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
SilNe mutlu bana
:)
ooo günlük gibi bir şey sandım gerçek sandım çok güzel olmuuş ve de hüzünlüü :)
YanıtlaSilDevamı gelir belki.
Sil:)
çok güzel olur kii :)
SilKısa ve anlamlı bir öykü çıkmış ortaya. Koca koca ömürler sığmış içine. Mikro öykü olmuş aslında. Tam senlik bana göre. Arada yazsana böyle eskisi gibi.
YanıtlaSilBayadır yazmıyordum evet.
SilEskisi gibi beğenmiyorum yazdıklarımı.
Inşaallah yazarım yine. Bu kelime oyunu bahanem olur.
Bazen olur öyle... eskisi gibi yazamadigini saniyor insan.. sadece "saniyor". Cok naif bir hikayeydi. Sevgiler🎈
SilBu teşfik edici sözler için ben teşekkür ederim.
SilSevgiler
Teşekkür ederim.
YanıtlaSilBakacağım gördüm listede.
:)
Gerçek gibi olmuş, etkileyici.
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Öyle mutlu oluyorum ki böylesi yorumlarla.
SilBunun devamını okumayı çok isterim, çok gerçekçiydi. Etkinliğe katıldığınız için de teşekkürler.
YanıtlaSilGelecek. Aynı tadı bırakır Inşaallah.
SilBen teşekkür ederim.
Bak ne diyeceğim:) Bence deden hata yapmış, İrlanda'da kitapçı açma fikri iyi de Türkçe kitapları kime satacak. Türkler zaten okumayı sevmiyor:)) Eline sağlık:)
YanıtlaSilBizim dede hayal dünyasında. Yada belkide sadece tanıtımdır amacı.
Sil:)))
Blogunuzu takipteyim bloguma beklerim çok samimi bir blogunuz var.
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
SilInşaallah.
Beğenerek okudum, hayal gücünüze sağlık :)
YanıtlaSilEksik olmayın.
Sil:)
:)
YanıtlaSilDedemlerin ikisini bu kadar iyi tanımak kısmet olmadı