28 Aralık 2020

Komşuluk

Bu sokak sakindir. Sadece öğlen saatleri biraz şenlenir. 

Iki karşı komşu. Iki bahçeli ev.

Birinin köpeği var. Diğerinin ilkokul çağında bir oğlu. 

Öğlen saatleri çocuk bahçesine çıkar. Köpekte onu izler karşıdan. Çocuk izlendiğini hemen farketmez. Farkedince de aralarındaki mesafeye rağmen oyunları başlar. Sokak köpeğin ve çocuğun şen sesleri ile renklenir.

Çocuk elindeki turuncu oyuncağını atar bahçenin diğer köşesine. Koşarak gider almaya. Sonra köpek koşar köşeye. Çocukta. Önce kim varırsa kazanan o olur.

Çocuk kendini yerlere atar. Köpekte. 

Her gün aynı saatte sözleşmiş iki arkadaş gibi bahçeye çıkıp, karşı iki bahçede oyun oynarlar. 

Derken bir gün çocuk çıkmaz bahçeye. Köpeğin gözü bahçede. Saatler geçer. Gün, olur akşam. Çocuk çıkmamıştır. Ertesi gün yine yoktur. 

Köpek sessizce bazen delice havlayarak bekler çocuğu. Yemeğini yemez. Sahibiyle ilgilenmez. Sahibi ne olduğunu anlamaz. Hasta sanır. Veterinere götürür. Sonraki birkaç gün köpeğin de çocuğun da sesi duyulmaz olur sokakta. Derken köpeğin sesi duyulur. Sonra ambulansın. Karşı komşunun kapısına gelir. Kapılar açılır. Çığlıklar feryatlar yükselir sokakta birden. Ambulansın siren sesine köpeğin sesi karışır. Günlerdir süren sessizlik yerini çığlıklara bırakmıştır. Köpek gece boyu susmadan âdeta inler.

Ertesi günün sabahında, anne baba çocuk evlerine  gelir. Üçüde yorgun ama mutlu. Köpek onları görünce yerinde duramaz. Deli gibi havlamaya ordan oraya koşmaya başlar. Boynundaki tasmanın ipi kopar. Köpek bunu beklercesine bahçeden fırlar. Doğruca karşı evin bahçesine girer. Anne baba ve çocuk korkuyla birbirine sarılıp kapının önünde kalakalmıştır. Çocuk  anne babasından  sıyrılıp  öne bir adım atar. Köpek bahçedeki turuncu oyuncağı bulup çocuğun önüne koyar. Oturur bekler. Çocuk  eğilir, köpeği okşar oyuncağı alıp köpeğe uzatır. Köpek sevinçle havlayıp oyuncağı alır ve yine bahçesine döner. Bunları kapıdan izleyen sahibi, anne babaya geçmiş olsun dileyip evine döner. 

Ertesi gün çocuk bahçeye çıkar yine aynı saatte. Köpek çocuğu görünce havlamaya başlar. Sahibi çocuğun annesinden aldığı izinle köpeği salar. Köpek doğru karşı bahçeye. Ağzında turuncu oyuncağı.

 


 

18 yorum:

  1. Köpeklerden çok korksamda her eve lazım bence :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende korkarım ama severim de. Yani içimden
      :))

      Sil
  2. Ya yapmayın şöyle seyler😔😢 hachiko diye film var, izlemediysen izle. O aklıma geldi okurken.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biliyorum o filmi. Uzun zaman önce izlemiştim.

      Sil
  3. Oyy, içim kötü olduuu ☹️ köpekler ayrı bir duygulu oluyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Duygulu ve bağlı oluyorlar.
      Koşulsuz üstelik.

      Sil
  4. Sıklıkla kızılan birine hayvan diye hakaret edilir ya ne yanlış. Çok ar böyle hikayeler. Oysa nasıl vefalı dostlar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çoğu hayvan, çoğu insandan daha insani herşeye ve herkese.

      Sil
  5. Bende Hachıko yu hatırladım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim evin yan tarafına denk gelen bir evde var köpek. Karşındada da çocuklu bir aile.
      Sonu benzemesin. Öyle çıktı işte

      Sil
  6. of yahu müthiş bişey bu, yaa gerçek mi bu yaa, neden öldü çocuk?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O da senin hayal gücüne kalsın.
      Gerçek değil.
      :)

      Sil
  7. Acıklı bir hikaye... "Köpek de" oyun arkadaşını kaybedince çok üzülmüştür tabii.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Neden tırnak içinde yazdınız köpeği.
      Onlarda üzülür elbet.
      Neden üzülmesin.

      Sil