Çantamı Taktım Koluma...

Çıktım asfalt yoluna. Ben bir subay beklerken. Çöpçü de girdi koluma...

Bu dizeleri hatırlayanlara ya da bilenlere selamlar öncelikle. Yanlış hatırımda kalmamışsa böyle idi.

Konu çanta. Çantalar. Kadınların vazgeçilmez aksesuarı denilen şey.

Açıkcası çanta sever biriyim. Ama şimdilerde zevkim değişti çanta konusunda.

Eskiden büyük ve çok gözlü çantalar ilgimi çekerdi. Böyle her şeyimi içine koyayım falan diye düşünürdüm. Çanta da haliyle ağır olurdu. Uzun yollarda boynuma ağrı girerdi.

Şimdilerde ise çantalarda miniklik hoşuma gidiyor. Mesela şu an kulladığım çanta. Küçük, tek gözlü bir minik çanta. İçinde bir kimliğim var, para harici. Bir de telefon. Başka bir şey yok. Zaten insanın yanında olması lazım tek şey, kimlik canım. Gerisi boşa yük.

Aslında evde, ev yapımı çok çeşitli çantalar mevcut. Kotlardan yapılmış.

 Mesela geçen senelerde, yandaki bu el yapımı çantamla otobüste giderken, kadının biri çantanızı inceleyebilir miyim demişti. Ama cidden incelenesi bir çantadır. Değişik bir yapımı ve dizaynı var çantanın. Değil mi?

Bakın. Gözleri bissürü ve büyükler. Cep telefon gözü bile var.

Kullanışlı. Ama dediğim gibi, büyük çantalar artık çekici gelmiyor bana.

Yakın zamanda bir küçük çanta daha almayı düşünüyorum. Askısı zincirli olacak. Onlara değişik bir ilgim var. Bence hem spor hem klasik giyime uyum sağlıyorlar. Sanırım bu sebeple seviyorum onları. Hatta alıp zincirini her ihtimale karşı oje ile bir güzel kaplayacağım. Ki su görünce paslanmasın.

Aslında zırt pırt, her kıyafetle çanta değiştirmeyi de sevmiyorum ben. Çanta dediğin her kıyafete uyum sağlamalı. Öyle değil mi?

Bunlarda diğer el yapımı kot çantalarımız