Hangisi Sağır... Hangisi Kör...

Kadın...

Kapadı gözlerini. Ve o an, herşeyi unutmak istedi. Gözlerini açacak ve her şey ilk günkü gibi olacaktı.

Yaşlar boşaldı gözlerinden birden. Çocukça kurduğu hayali karalarcasına. Yıkarcasına..

Kapalıydı hala gözleri. Ama bir şeyler değişecek diye beklediğinden değil, açmaya korktuğundan. Gözlerini açınca yine o öfke dolu gözleri görmek istemiyordu. Daha sıkı kapattı gözlerini. Acıtırcasına. Kapkara oluncaya kadar herşey.

Açtı sonra gözlerini. Usulca, yavaş yavaş. Sanki ilk kez görür gibi. Ama karşısındaki manzara ilk gördüğü manzara değildi.

Gülüyordu ama korkutuyordu bakışları. Aşağılama vardı karşısında durup ona bakan gözlerde. Kıpraşan dudaklarına bakıp anlamaya çalıştı ne dediğini... oysa duysa ne olurdu ki. Kaldırdı elini ve kafasına hızlıca vurdu. O şiddetle kafası duvara da vurdu kadının.

Erkek...

Sağır bir kadının kendince söylediği hayallerini komik bulmuştu. Köşeye çömelmiş ve gözleri kapalı mırıldandığı sözleri neşesine neşe katmıştı.

Gözlerini açınca her şey ilk günkü gibi olacakmış... ha haa.. bu kelimeleri söyleyerek, alay ede ede uzaklaştı evden.