Hayatımın
en güzel günlerinden birini adeta kabusa çeviren bir cümle bu.
Hamile kıyafeti mi o ?
5.sınıftan alnımın akıyla, sınıf birincisi olarak mezun olmuşum. Mezuniyet töreni tertip edilmiş. Ailecek, cici cici kız olacağım düşüncesi ile o elbiseyi giymişim. Ki elbise bana büyük. Bol, önden kapaklı bir elbise.
Okula gittiğim andan itibaren konuşulmaya başlandığını tahmin ediyorum. Millet bana bakıp gülüyor ama ben çakmıyorum. Sonra arkadaşım dayanamadı da, söyledi bana. Neymiş ben hamile kadını mı oynayacakmışım.. Allah Allah..
Öğrenciler yetmiyormuş gibi, gıcık bir öğretmenin teki de gelip sormaz mı aynı soruyu. Hem de gülerek. Ben de gayet ciddi olarak Hayır.. demiştim.
Oysa o gün benim mezuniyet günümdü. İlk kez sahneye çıktığım gündü. Çok özel bir günümdü. Zira başka mezuniyet günüm hiç olmadı ki benim. O sahneye bir daha hiç çıkmadım ben.
Ama işte, bazı densizler yüzünden, o özel günümü, o komik yakıştırma ile hatırlıyorum. Halbuki tören sonrası eve gitmiş, hemen üstümü değiştirmiş. Yine gayet şık ve cici olmuştum. Niye o kıyafetimle gitmediysem. Başıma gelecek varmış işte.
Şimdi o dönemden biri de gelir okurmuş bu yazıyı. Aaa.. o kız sen miydin der. Bana da burada kal gelir. :D
çocuk kısmısı düşünerek hareket etmez malum da öğretmen yapmasaymış iyiymiş. demek ki o da çocuklara drs anlata anlata çocuklaşmış :)
YanıtlaSilAdamın o anki yüzü hala hafızamda. O pis sırıtışı... gıcık.
Sil:)
:) Eminim Arkadaşların, Öğretmenin o zamanlar bu kadar üzüleceğini ve içine dert olacağını bilseydi böyle bir şey yapmazdı .
YanıtlaSilinsanlar bazen anlık gelişen duygularına kapılıp yaptığı şakadan karşısındakinin çok etkileneceğini düşünmüyor.
Kabul, elbise üstümde emanet gibiydi de, kimin aklına gelmiş hamile birini oynacağım ki.
Silben çıkıp iki laf edeceğim sadece piyesde. O kadar.
Dert değil de, insan unutmuyor işte o günleri. :)
Hani bir laf vardır ya "çocuklar ve sarhoşlar yalan söylemez" diye:)
YanıtlaSilÇocuklar gerçekten çok dürüst, aile de kötü örnek olmazsa yalan söylemeye yeltenmez.
Tabii senin durumunda bir de öğretmen var. Onu ne yapmalı bilmem:)
Densizlik biraz, öğretmenliğinden şüphe ederim:)
:) Çocuklardan kimse yüzüme söylememişti. Ki lafı çıkanlarda tahminimce bir üst sınıf. Yani bizden önce mezun olan sınıf.
SilÖğretmen bizim dersimize girmiyordu.
Densizlik evet. Hususi onu demek için gelmişti bir de, kapıdan sorup gitmişti. O sırıtışı falan, hala gözümün önünde.
Bende şüpheliyim. İyi ki öğretmenim olmamış. :)
Peki hamile kadını oynayan biri var mıydı?
YanıtlaSilTaktığın şeye bak yaw,
umarım o çocukların yanında da böyle dert etmiş gibi durmamışsındır.
kendinde gülünecek bir durum varsa önce sen gül ki kendine başkası alay eder gibi gülmeye cesaret edemesin...
ve şimdi eline bir köstekli saat al,
sağa sola salla, ona kadar say ve yum gözlerini...
seni elbet biri uyandıracaktır,
işte o zaman bu kötü anıyı unutacaksın :D
Yoktu ama hamile bir öğretmen vardı. :D
SilDurmadım galiba. Öyle hatırlıyorum en azından.
Çok doğru. En gülesine ne pasaklı halinle bile kendinden emin görüneceksin. Ezik görünmeyeceksin. :)
Hımmmm... deneyeyim bari.. :D
Olsun ya nolcak? Daha neşeli bir anı formuna girmiş böylelikle :) Şimdi mezuniyet töreninde sahneye nasıl çıktığını anlatsan kimse okumaz, okusa da gülümsemez. Ama şimdi öyle mi ya? ;)
YanıtlaSil:) Doğru gerçekten de. Böyle iyi olmuş. :)
Sil:) sanırım hepimizin var böyle anıları. Ben de çirkin Betty koruma yöntemleri diye bir yazı yazmıştım. Hikâyelerim arasında. Lisede başıma gelenlerle ilgili.
YanıtlaSilO zaman acı şimdi çok komik geliyor
:)
İlla ki. :) Çocukluk çoğu zamanları böyle zannedersem. Tekdüze geçse unuturdu zaten.
Sil:) heey neşelendim güldüm ki.
YanıtlaSilŞimdi bende hep gülüp hem sinir oluyorum. :) Ama sadece o öğretmene sinir oluyorum.
Sil