Dalları Bastı Kiraz.

İlk evvela söyleyeyim ki, içiniz rahat etsin. Merak etmeyin, tam yemelik kiraz resmi bulunmayacak konuda. İç rahatlığı ile okuyabilirsiniz.

Kirazlar tezgahlardaki yerlerini aldılar. E haliyle ağaçlardaki yerlerini de. Bildiğiniz üzre de bizim bahçede de 4 tane kiraz ağacı var. Bakınız bu konuda, o güzel çiçekli hallerini çekip paylaşmıştım.

Kirazlar dalları bastı dedim ama aslında tam basmış değiller henüz. Sadece bir ağaçta yenecek kadar oldular şimdilik. Diğer üçünde henüz bir gelişme yok. Ama dikkat ettik de geçen seneden az bu sene kirazlar. Neden bilmiyoruz.

E şimdi bir mahallede, bir ağaçta meyve tam olanakadar durur mu? Durmaz değil mi? Hepimiz biliyoruz. Mahallenin uşakları her fırsatta dalarlar o ağaçlara. Olmadan yeyip bitirirler. Ki erik ağaçları en bilindik olanlarıdır. Bizim minik erikde çocuklardan nasibini aldı. İki arada derede, üç beş tane verdiği eriği talan etmişler. Şimdi ağaçta tek meyve yok maalesef. Babam da yine yiyemedik eriğinden deyip duruyor.

Kirazlarda da aynı sorun var. Şimdilerde kirazı yenecek gibi olan ağaç, garajın dibinde. Çocuklarda garajın tepesine çıkıp, yiyorlar.

Annem de artık nöbet tutar oldu. Hem çocukların düşmesinden endişe ediyor. Hem de olmadan yemelerine kızıyor.

Ben bir şey demiyorum görünce de, artık demeye karar verdim. Çocuklar, ki hepsi yan evin çocukları. Üstelik sokakta onlardan başka çocukta yok ama bin eve değerler hepsi.

Ya cumartesi günü idi ya da pazar. Yeğenimi dışarı çıkardım da, gezdireceğim bahçede. Baktım yine garajın tepesindeler. Görmemiş gibi geri gittim, sonra yeğenim o tarafa gitmek için ısrar etti. Göreceğim varmış işte. İniyorlardı çocuklar. Baktım da görmez olaydım Allahım, elinde poşetle inmiş aşağı çocuk. Sanki babasının bahçesinden topladı. Ve gitti götürdü evine. Çekinmeden ve hiç utanmadan. Hoş, utanmasını niye bekliyorsam. Anneleri ya da başka bir büyüğünün yanında bile dalıyorlar ağaca. Anneme de, aman komşu bizi dinlemiyorlar, sen bağır da çıkmasınlar diyorlar. Acaba bir kere bile aman çocuğum yapma dedin mi? Merak ediyorum. Deseydin şayet o çocuk elinde kiraz dolu o poşetle eve rahatça giremezdi. Üstüne üstlük aralarında da, satsan var ya yirmibeş liraya satarsın kilosunu diye muhabbet hiç geçmezdi.

Tamam çocuktur, çıkar alır yer. Amenna. Ama henüz daha çoğu olmamış ağaçtan, habersizce  poşetle toplamak ne oluyor yani. Sonra uyuşuk aman çok öfkeli, çok gıcık falan filan deniyor. İnsanı zivanadan çıkarıyorlar napıyım yani. İçimden kaç kere anaları ile kavgalar ettim. Ne laflar ettim, bir bilseniz. Hayır yani çocuklarda tok evin aç kedileri. Alamıyorlardır falan diye bir konu da mevzubahis değil.

Bu konuyu anneme söylemedim. Söylesem de değişen bir şey olmayacak çünkü. Yine arsızca dalacaklar ağaca. Olay bu yani.

Dalları bastı çocuklar. Geliyorlar bana bazı bazı...