Bir çocuk gördüm. Uçuyordu.
Gökyüzünün maviliğinde, bulutların arasından süzüle süzüle..
Ama bir gariplik vardı. Uçan bir
çocuktu. Şen olmalıydı. Uçarken bile yerinde duramamalıydı.
Bulutlardan kendine pamuk şeker yapmalıydı. Kuşlara selam
çakmalıydı. Peşlerine takılmalıydı hatta.
Ama..
Ama bu çocuk, sessiz ve usulca
uçuyordu.
Derken bir yağmur başladı. Açtım
ellerimi yağmura. Düşen yağmurlara baktım. Sonra çocuğa.
Ellerime düşen gözyaşıydı. Bir çocuğun gözyaşı. Yağmurla
yağan gözyaşları, elimdeydi.
Ağlıyordu, uçan çocuk. Yağmurdan
güçlü idi gözyaşları. Can yakıyordu o yaşlar. Gökyüzünde o
çocuğu görmeyenler, yağmurla düşen o gözyaşının verdiği
acıya anlam veremiyordu.
Bir çocuk gördüm. Uçuyordu.
Gökyüzünün gri ve yağmur dolu bulutlarının arasında.
merhaba blgumda cekılsım var bekelrım *-*
YanıtlaSilsevgıler
Bir çocuk uçuyordu ve siz görmediniz...
Sil:)
Teşekkürler.
:( ...
YanıtlaSil):
SilKeşke mutluluktan uçsa herkes..
İlk yoruma yazdığın cevap oturdu içime.
YanıtlaSilÜzgünüm..
SilBugün bir çocuk kara toprağa gömüldü..
YanıtlaSilUçuyordur O...
SilO çocuk uçarken büyüyor büyüyor büyüyordu. Acısı içlerimizi yakarken :/
YanıtlaSilÖzgürce büyür, gökyüzünde.
Sil:)
Ahhh ahh
YanıtlaSilAhlarla vahlarla geçiyor ömür.. ne yazık ki.
YanıtlaSiluff yaaaa. uçanlara 2 kişi daha eklendi yaa .
YanıtlaSilAllah affetsin.
Sil